"ถ้าคิดได้ก็จะมีสุข" แต่ถ้าคิดไม่ตกก็จะเป็นทุกข์ นี่คือทฤษฎีการมีชีวิตแห่งความเป็นจริง!"

    เมื่อคุณคิดเป็น คิดได้ ก็จะมีความสุข แต่ถ้าคุณคิดไม่ตกก็จะเป็นทุกข์ "นี่คือการมีชีวิต และก็คือชีวิตแห่งความจริง!"

    ทั้งชีวิตนี้! สิ่งที่คิดถึงนั้นมีมากมาย แต่ลองคิดดูดีดี ในชีวิตนี้ทุกอย่างล้วนไม่จริง อะไรก็ไม่เป็นไร เหมือนดั่ง “ก้อนเมฆ” แต่เมื่อคิดได้แล้ว จะเข้าใจว่ามันก็เป็นแค่เรื่องเล็กเท่านั้น!

    เกี่ยวกับโชคชะตา

    ช่วงเวลาที่มนุษย์ไม่มีเรี่ยวแรงมากที่สุด ล้วนมาจากการกำหนดของโชคชะตา มีคำโบราณของจีนว่าไว้ “ไม่จำเป็นต้องดิ้นรน ต่อสู้ เพราะพระเจ้าได้ทรงเตรียมทุกสิ่งให้คุณแล้วทั้งหมด สวรรค์สั่งให้ทำอะไรก็ทำไปเถอะ!”  เป็นจริงดังนั้นหรือ?

    แต่โชคชะตาไม่สามารถขัดขวาง “ความสุข” ของเราได้ ไม่ว่าโชคชะตาจะกำหนดชีวิตเรายังไง? เมื่อทัศนคติและจิตใจดี วันเวลาแห่งความสุขก็จะค่อยๆดีขึ้นเอง

    เกี่ยวกับชีวิตการแต่งงาน

    “หม้อแตก” ก็มีฝาหม้อแตกที่ควบคู่กัน และ คนแบบไหนก็จะมีรักแบบนั้น เพราะว่าทุกคนล้วนมีจุดด้อย ข้อบกพร่องของตนเองที่แตกต่างกัน

    สามีและภรรยาเมื่อมีการปฏิสัมพันธ์กัน ควรจะปิดตาข้างหนึ่งและลืมตาข้างหนึ่ง ทำเป็นเอาหูไปนา เอาตาไปไร่บ้าง รู้จักทนต่อข้อบกพร่องของกันและกัน ไม่เพียงเท่านี้ยังต้องรู้จักค้นพบข้อดีของกันและกันเพื่อนำมาชมเชยและให้กำลังใจอีกฝ่ายด้วย เช่นนี้จะได้ครองรักกันไปยาวนาน

    เกี่ยวกับครอบครัว

    เมื่อยังมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ ไม่มีใครสามารถเดินออกไปจากวงเวียนของครอบครัวได้ สมาชิกทุกคนในครอบครัวล้วนมีบุคลิกที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง แน่นอนว่าก็ต้องมีการปะทะหรือเกิดความขัดแย้งกันบ้างครั้งคราวอยู่แล้ว

    แต่ตัวโน้ตที่ไม่ลงรอยกันบางตัว ก็จะถูกรวมตัวเข้าด้วยกันและเกิดเป็นเพลงเพลงหนึ่ง อยู่ที่คุณว่าจะเล่นเพลงนี้อย่างไร?  ฉะนั้นทุกอย่างอยู่ที่คุณว่าจะรู้จักชื่นชมมันอย่างชาญฉลาดอย่างไร? อย่างไรก็นักแสดงเพลงนี้ล้วนมีความสุขอยู่ภายในอยู่แล้ว

    เกี่ยวกับเพื่อน

    ในช่วงเวลาที่มีปัญหา ต้องรู้จักเข้าใจความรู้สึกที่เย็นชาและอบอุ่น และในช่วงที่น่าเบื่อ ก็ให้เราทำความเข้าใจเกี่ยวกับชะตากรรมที่ไม่แน่นอน  เวลาจะค่อยๆทำให้เกิดการตกตะกอนอารมณ์ ความรู้สึกที่จริงใจ หากใครที่อยากเดินจากคุณ ไม่จำเป็นต้องรั้งเขา หรือขอร้องให้เขากลับมา เพราะเขาอาจเป็นแค่คนเล็กๆคนหนึ่งเท่านั้น

    ไม่เป็นไร!  เพราะ “มิตรภาพของสุภาพบุรุษนั้นบางเบาดุจน้ำ” เพื่อนแท้ ไม่จำเป็นที่ไม่ต้องติดต่อกันทุกวัน แต่สามารถไว้ใจซึ่งกันและกันได้ และให้การสนับสนุนเสมอ

    เกี่ยวกับเด็ก

    เด็กน้อยนั้นเป็นสิ่งที่พระเจ้าประทานให้ เหมือน “ใบนำฝากเงิน” แน่นอนว่าไม่ใช่บัญชีของคุณหรอกและคุณก็ไม่รู้รหัสด้วย คุณมีหน้าที่เดียวคือฝากเข้าไป เวลาไหนคุณถึงสามารถนำออกมาเสพสุขได้นั้น ก็ต้องขึ้นอยู่กับเจ้าของ อย่านั่งรอว่าเมื่อไร ก็เหมือนการมอบถวายนั้นแหละ

    เกี่ยวกับพ่อแม่

    พ่อแม่ก็เหมือนที่ “ตั้งค่าบัญชี” แม้ว่าพวกเขาจะไม่ต้องการกู้คืนค่าใช้จ่ายต่างๆที่เสียไป แต่เราก็ควรตอบแทนพวกเขากลับไป กระทั่งเมื่อพวกเขาได้จากเราไปยังที่อันแสนไกล เราก็ยังใช้คืนไม่หมดหรอกนะ!

ที่มา:todayspot

แปลและเรียบเรียงโดย Liekr