"ตัวเองสำคัญที่สุด ไม่จำเป็นต้องเห็นหัวใคร" สังเกตคนรอบกาย อาจเป็น "มารยาททางสังคมบกพร่อง"

        ในสังคมที่มีผู้คนหลากหลาย ร้อยพ่อพันแม่ ก็อาจจะมีพฤติกรรมบางอย่างที่ขัดใจต่อกันไปบ้าง มีใครเคยสังเกตอาการคนรอบข้างเรา ที่บางทีเขาก็ดูไม่เป็นมิตรกับใครเลย ซึ่งเราคิดว่าเขาก็คงเป็นแบบนั้น ไม่ได้ใส่ใจอะไร คนเราโตมาคนละแบบ แต่บางทีมันไม่ใช่แค่นั้น เพราะมันอาจจะเป็น "โรคมารยาททางสังคมที่บกพร่อง"

        ซึ่งถ้าเป็นไปนานๆ อาจจะมีปัญหากับการใช้ชีวิตกับเรา และคนรอบข้างเขาด้วย และที่น่ากลัวคือ คนไทยเป็นโรคนี้กันเยอะมากเลย

        โ ร ค มารยาททางสังคมบกพร่องพอได้ยินแล้วอาจจะงงๆ ว่ามันคือโรค อะไรกันแน่ แต่ตอนนี้มันกำลังระบาดหนักในสังคมไทย โดยเฉพาะในกลุ่มวัยรุ่นและวัยทำงาน ที่คนใกล้ตัวของคุณนั้นเป็น แต่พวกเขาไม่รู้ตัว

ขั้นเริ่มต้น

        ผู้ป่วยจะมีอาการนิ่งเฉย ไม่ตอบสนองต่อการมีปฏิสัมพันธ์ปกติจากคนรอบข้าง เช่น การทักทาย การขอบคุณ หรือความช่วยเหลือจากภายนอก แต่ระบบประสาท ของผู้ป่วย จะมีความไวเป็นพิเศษหากเจอสิ่งเร้าใจในทางลบ หรือสิ่งกระตุ้นที่ตนเองไม่พอใจ โดยจะมีอาการตอบสนองอย่างรุนแรงทันทีที่ไม่ถูกใจบางสิ่ง 

ขั้นกลาง

        ผู้ป่วยจะไม่สามารถทำการแสดงออกถึงมารยาทพื้นฐาน เช่น การขอบคุณ การขอโทษ การรับการทักทาย การยิ้ม การตอบคำถามทั่วไปในชีวิตประจำวัน หรือการให้ความร่วมมือกับงานของส่วนรวมได้ และไม่สามารถแสดงความเห็นอกเห็นใจ หรือมีน้ำใจต่อผู้อื่นได้ หากปราศจากผลประโยชน์ตอบแทน

ขั้นรุนแรง

        ผู้ป่วย จะมีอาการต่อต้านสังคมอย่างเห็นได้ชัด เหตุ+ผล จะหายไป โดยสัญชาตญาณของความเห็นแก่ตัวจะเข้ามาแทนที่ อาการภายนอกเห็นได้จากหน้าตาที่บูดบึ้ง โกรธเคืองตลอดเวลาในทุกสถานการณ์ บางรายมีท่าเดินที่ดูแปลก ผิ ด ป ก ติ อันเกิดจากบุคลิกภาพที่เสื่อมไปจากการไม่แคร์ภาพลักษณ์ของตน

        คิดว่าตัวเองสำคัญที่สุดในโลก คือมองว่าตัวเองสำคัญเกินกว่าจะต้องลดตัวเองลงไปทำดีกับใคร ตัวเองสำคัญจนไม่จำเป็นต้องเคารพกติกามารยาท กาละเทศะใดๆ ในสังคม เพราะเป็นหน้าที่ของคนรอบข้างที่ต้องคอยมาเอาอกเอาใจตัวเพียงฝ่ายเดียว

        หากไม่ได้รับการรักษา อาจเกิดผล ร้ า ย แ ร ง จนไม่มีใครคบตลอดชีวิตได้ สังคม รั ง เ กี ย จ ทำให้ผู้คนที่ได้พบเห็นไม่อยากคบค้าสมาคมด้วย ในรายที่เป็นหนักหนามากอาจถูกมองด้วยสายตาอันข ย ะ แ ข ย ง รั ง เ กี ย จ ได้ 

วิธีการรักษา

        1. ยิ้มให้คนรอบข้าง

        2. หัดเอาใจเขามาใส่ใจเรา

        3. หัดพูดคำว่าขอบคุณ

        4. หัดเป็นผู้ให้

        5. เปลี่ยนจากคำว่ายอม เป็นคำว่าเข้าใจ

        ในโลกนี้ เราไม่สามารถอยู่ได้ด้วยตัวคนเดียวในโลก การเข้าสังคมเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งของมนุษย์ ทำไมล่ะ? ก็เพราะว่าในที่ทำงาน หรือสถานศึกษา เราต้องเจอผู้คนอยู่แล้ว แล้วถ้าเราไม่รู้วิธีที่จะอยู่ร่วมกับผู้อื่น เราจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้อย่างไรเล่า ใครที่คิดว่าเพื่อนเราเป็นโรคนี้ หรือตัวเรากำลังเป็น ต้องรีบแก้ไขแล้วนะครับ

ข้อมูลและภาพจาก scholarship, amarinbabyandkids