การได้อยู่ข้างๆ พ่อแม่ตลอดเวลา เป็นความสุข สำหรับหญิงสาวคนนี้แล้ว ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านี้ แม้แต่ความฝันก็ตาม

        ปัจจุบันนี้คนหนุ่มสาวจากชนบทต่างมุ่งหน้าสู่เมืองหลวง หลังสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ ถ้าจบแล้วมีงานทำ ก็ไม่อยากกลับบ้านเกิด ถ้าถามครอบครัวตามชนบทว่าลูกใครไปเรียนในเมือง แล้วไม่ทำงานที่นั่น ก็จะเป็นเรื่องแปลก พ่อแม่เองก็ไม่ยินดี  

        แต่หญิงสาวในภาพเรียนมหาวิทยาลัยสายที่จะโตไปเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน  จากที่สามารถทำงานเป็นแอร์โฮสเตสได้สบายๆแต่เธอกลับเลือกที่จะกลับบ้านในชนบทไปปลูกสตรอเบอร์รี่ แถมพ่อแม่เธอก็ดีใจ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?

        Ma Rong เกิดเมื่อปี 1996 ที่เมือง Dandong  ตอนมหาวิทยาลัยเรียนเพื่อจะไปเป็นแอร์โอสเตส เพราะมันเป็นความฝันของเธอตั้งแต่เด็กๆ ตอนเข้ามหาวิทยาลัยก็เลือกคณะนี้โดยไม่ลังเล ยังไม่ทันเรียนจบก็ไปสัมภาษณ์งานกับบริษัทสายการบินมากมาย รอแค่เรียนจบก็สามารถได้ทำตามความฝัน แต่ต่อมาอยู่ๆเธอก็เปลี่ยนความคิด กลับบ้านเกิดไปปลูกสตรอเบอร์รี่กับพ่อแม่

        สิ่งที่ทำให้เธอเปลี่ยนความคิดคือการสัมภาษณ์งานเมื่อปี 2018 แม้ว่าจะผ่านการสัมภาษณ์หลายครั้ง มีตัวเลือกมากมาย แต่เธอกลับทบทวนอนาคตของตัวเองใหม่ อาชีพแอร์โฮสเตสจะทำให้หลายๆคนอิจฉาอย่างแน่นอน รูปร่างหน้าตาสดใสสวยงาม เสื้อผ้าสง่างาม แถมเธอเรียนมาทางนี้โดยตรง อีกไม่กี่ก้าวก็จะได้ทำอาชีพนี้แล้ว แต่เธอพบว่ามันไม่ง่ายอย่างที่เห็น

        นอกเหนือจากความรู้ทางวิชาชีพแล้ว มากกว่านั้นคือต้องต้องจัดการกับคนทุกประเภท ต้องมีทักษะการสื่อสารที่แข็งแกร่งมาก ยังไม่พูดถึงเรื่องความลำบาก การบินไปบินมาตลอดเวลายังทำให้ที่บ้านเป็นห่วง Ma Rong จึงลองคิดทบทวนดูว่าตัวเองเหมาะกับอาชีพแอร์โฮสเตสจริงหรือเปล่า เพราะตัวเธอมีนิสัยเก็บตัว แถมทักษะในการสื่อสารยังไม่ดีนัก ดังนั้นเธอยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าอาชีพ “แอร์โฮสเตส” เป็นความฝันเกินไป ในภาพ Ma Rong สวมเครื่องแบบของสายการบินถ่ายภาพ ด้วยความสูง 172 ซม. ทำให้เธอดูสง่างามไม่แพ้แอร์โฮสเตสตัวจริง

        เมื่อเธอตัดสินใจไม่เป็นแอร์โฮสเตส กลับบ้านต่างจังหวัดไปปลูกสตรอเบอร์รี่ คนที่ดีใจที่สุดก็คือพ่อแม่ เพราะตอนที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยก็เป็นความชอบของตัวเธอ พ่อแม่ไม่เห็นด้วยสักเท่าไหร่ สาเหตุก็เพราะเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัย รู้สึกว่าอาชีพนี้อันตรายเกินไป แต่พอเห็นว่าเธอยืนยันหนักแน่น ตอนนั้นก็เลยไม่ห้ามอะไร หลังจากบอกพ่อกับแม่เรื่องล้มเลิกความฝันที่จะเป็นแอร์โฮสเตสแล้ว พวกเขาก็โล่งใจ เหมือนยกภูเขาออกจากอก ในภาพคือ Ma Rong กับพ่อแม่

        พ่อแม่ของ Ma Rong เปิดสหกรณ์ที่บ้านเกิด นอกจากปลูกสตรอเบอร์รี่ พวกเขายังขายปุ๋ย และวัสดุทางการเกษตรอื่น ๆ หลายปีมานี้ราคาของสตรอเบอร์รี่ก็สูงขึ้นเรื่อยๆ เพราะงั้นเธอกลับมานอกจากสามารถช่วยพ่อแม่แล้ว ยังตัดสินใจเป็นเกษตรกร ในภาพ Ma Rong กำลังคัดสตรอเบอร์รี่

        ปัจจุบันนี้สตรอเบอร์รี่ของเมือง Dandong มีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ หลังกลับบ้านไป หน้าที่ของเธอทุกวันก็คือ คัดขนาด จัดเรียง บรรจุกล่อง จัดส่ง ในภาพ Ma Rong อยู่ในเรือนปลูกสตรอเบอร์รี่ แม้ว่าเธอจะยังไม่เข้าใจอะไรเลย แต่เธอสามารถเรียนรู้ และตัดสินใจแล้วว่าจะทำต่อไป

แปลและเรียบเรียงโดย LIEKR