สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ทุกคน เราชื่อติ๊กนะคะ เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้ยาว ๆ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ  เราเป็นแฟนพันทิปและสิงอยู่ในพันทิปมาหลายปี ความฝันอย่างหนึ่งคืออยากจะมาตั้งกระทู้รีวิวการลดน้ำหนักของตัวเองให้ทุกคนได้อ่านบ้าง เลยเริ่มต้นลด ๆ เลิก ๆ มาหลายครั้งมาก ล้มเหลวมาจนเบื่อ

        จนมาถึงจุดที่อายุล่วงเลยมา 33 ปี เริ่มรู้สึกว่าชั้นปล่อยตัวเองให้อ้วนขนาดนี้ได้ยังไง มีแต่คนทักว่าท้องรึเปล่า มีคนมาเสนอขายคอร์สลดน้ำหนักบ้าง อาหารเสริมบ้าง แต่เราไม่สนใจทางนี้ค่ะ ยังคิดว่าการออกกำลังกายและคุมอาหาร เป็นวิธีที่ดีที่สุด แค่เราต้องลงมือทำแบบจริง ๆ จัง ๆ สักที

        เอาล่ะค่ะ มาเริ่มกันเลย เราเป็นคนที่โครงสร้างใหญ่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เอวพอมีบ้างเล็กน้อย แต่แขน ขา สะโพกใหญ่บึ้ม !!! เลยทำให้ดูตัวใหญ่เข้าไปอีก

          รูปนี้ตอนเรียนปี 4 น้ำหนัก 75 อ้วนที่สุดในชีวิต และเราก็อ้วนมาเรื่อย ๆ จนถึงใกล้วันรับปริญญา เราอยากใส่ชุดครุยแบบสวย ๆ เลยเริ่มลดโดยวิธีการอดอาหารค่ะ กินน้อยมากๆ วันนึงแทบไม่ถึง 500 แคล

        ผลคือ น้ำหนักลดลง 12 กิโลภายใน 1 เดือน โดยที่เราไม่ออกกำลังกายเลย ถือว่าภารกิจสำเร็จ แต่ !! ไม่แนะนำให้ทำแบบนี้นะคะ เพราะหลังจากเสร็จสิ้นการรับปริญญา เราก็กลับมากินปกติ และอาจจะเกินกว่าปกติด้วยซ้ำ โยโย่สิคะ รออะไร ระบบเผาผลาญพังค่ะ

        น้ำหนักดีดขึ้นมา เกือบ 75 อีกรอบ  และในเวลาหลายปีเรายังลด ๆ เลิก ๆ อยู่หลายครั้ง

        ใช้วิธีอดเหมือนเดิม แต่รอบนี้มันไม่ง่ายแล้ว ด้วยอายุ และระบบเผาผลาญที่มันพัง อ้วน ๆ ผอม ๆ จนท้อแท้ แต่ดีที่เราไม่เคยลดน้ำหนักโดยการใช้ยา เราแอนตี้กับยาพวกนี้มาก

        รูปนี้เป็นช่วงที่ผอมโดยการอดอาหาร เหมือนจะดูดีแต่เปล่าเลยค่ะ หลังจากนั้นคือหายนะล้วน ๆ

.

        ในช่วงอายุ 25-30 ปี เราพยายามดูแลตัวเอง พยายามคงน้ำหนักไว้ ไม่ให้เกิน 70 กิโล

        ออกกำลังกายบ้างหลุดบ้าง กินหนักบ้าง วน ๆ ไป เดี๋ยวอ้วนเดี๋ยวผอม เป็นอยู่แบบนี้ จนกระทั่ง !!!!!

.

.

          ผ่ามมมมมม !!! พออายุเลยเลข 3 มาเท่านั้นแหละค่ะ น้ำหนักมันก็พุ่งพรวด ๆ หยุดไม่อยู่ ทะลุ 70 ไปโดยง่ายดาย แขน ขา เหนียงมากันพร้อมเพรียง กินน้อย ๆ แบบที่เคยทำก็ไม่ได้ผล พอกลับมากินปกติ เราก็กลายร่างเป็นหมีถึก ๆ ทันที คิดแล้วเศร้า…

          เราเคยคิดว่า เอาวะ !!! ลองอีกสักตั้ง และครั้งนี้ตั้งใจว่า มันจะเป็นการลดน้ำหนักครั้งสุดท้ายของเรา เราจะไม่ยอมอ้วนไปจนแก่

.

        เราเริ่มจริงจังเมื่อปลาย ๆ เดือนเมษายน เริ่มหาข้อมูลจากเพื่อน ๆ ในพันทิปบ้าง ในยูทูบบ้าง กูเกิลบ้าง เอามาปรับ ๆ ให้เหมาะกับบริบทของเรา ด้วยความที่เราอยู่ชนบท ไม่มียิม ไม่มีฟิตเนส เราเลยเริ่มต้นออกกำลังกาย ง่าย ๆ ด้วยการวิ่งจ๊อกกิ้ง เดินเร็ว ตามถนนในหมู่บ้าน พยายามให้ได้วันละ 1 ชั่วโมง

        แรก ๆ นี่ 5 นาทีก็เหนื่อยโฮก ๆ แล้ว แต่เราไม่ท้อ พยายามต่อไปเรื่อย ๆ จนเริ่มเดิน วิ่งได้นานขึ้น เวตบ้างนิดหน่อยตามคลิปต่าง ๆ ในยูทูบ เพราะช่วงนี้เราจะเน้นคาร์ดิโอเพื่อรีดไขมันออกก่อน พอถึงระดับหนึ่งแล้วเราตั้งใจจะเวตสร้างกล้ามเนื้ออย่างจริงจังต่อไป

          อุปกรณ์ที่เราใช้ออกกำลังกายก็ง่าย ๆ บ้าน ๆ ไม่จำเป็นต้องไปยิม เราก็สามารถออกกำลังกายได้ แค่ต้องมีวินัย และหาข้อมูลในการออกกำลังกายที่ถูกวิธีให้มาก ๆ หน่อย

        นอกจากออกกำลังกายแล้ว เรื่องอาหารเราก็ปรับใหม่หมด ทำอาหารกินเอง เริ่มด้วยการทำข้าวกล่องไปทานที่ทำงาน พยายามทำให้คลีน ๆ เข้าไว้ ส่วนมื้อเช้าเราจะทานข้าวปกติ บางวันก็เป็นนมต้มกับข้าวโอ๊ต มื้อเย็น ก็ทานพวกโปรตีน อกไก่ย่าง ปลานึ่ง อะไรทำนองนั้น แต่เราจะงดแป้งในมื้อเย็น  งด มัน หวาน เค็ม ของทอด น้ำหวาน ของหวาน เราทานบ้างนาน ๆ ครั้ง น้อย ๆ พอให้ร่างกายไม่โหยหาจนเกินไป

.

.

.

.

.

.

.

          โฉมหน้าข้าวกล่องน้อย ๆ ของเรา น่าทานไหมเอ่ยยย

หลังจากที่ทำแบบนี้มาได้ประมาณ 3 เดือน น้ำหนักเราก็ค่อย ๆ ลดลงมาเรื่อย ๆ สัดส่วนก็ค่อย ๆ ลดลงมา

จากเอว 30 เหลือ 27

สะโพก 42 เหลือ 39

ต้นขา 26 เหลือ 24

ต้นแขน 13 เหลือ12

น่อง 15 เหลือ 14

เรียกได้ว่าลดลงทุกส่วน

…หน้าอกก็ลดลงไป 3 นิ้ว ด้วยนะเออ..เศร้าแพร่บบ

          และแล้ว เราก็กลับมาเป็นคนหุ่นปกติ อาจจะไม่ได้ลดลงเยอะมาก แต่ก็ลดลงบ้าง ไขมันที่ต้นขายังย้วย ๆ แต่พุงกลม ๆ ที่ดูเหมือนคนท้องก็เริ่มแบนราบ และเราหวังจะมีซิกแพกในขั้นตอนต่อไป

        หน้าที่เคยกลม ๆ ก็เริ่มได้รูปขึ้น คอยาวขึ้น ไหปลาร้าเริ่มโผล่ คือดี คือฟิน ถ่ายรูปแล้วรู้สึกสวย 555555

          ตอนนี้เราหุ่นดีขึ้น ร่างกายแข็งแรงขึ้นมาก หน้าตาสดใส ใส่เสื้อผ้าได้ดูดีขึ้น มีความสุข เราพอใจกับรูปร่างของเราในระดับหนึ่งแล้ว แต่เราจะไม่หยุดแค่นี้ เราจะพยายามต่อไป จะไม่กลับไปอ้วนอีก

          สุดท้ายนี้เราก็ขอเป็นกำลังใจให้กับทุก ๆ คนที่พยายามจะลดน้ำหนัก ลดความอ้วน หรืออะไรก็แล้วแต่ จงอย่าท้อแท้ค่ะ อย่ากลัวที่จะเริ่ม การออกกำลังกาย และควบคุมอาหาร เราว่ามันเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้ว เราไม่พึ่งยา ไม่พึ่งอาหารเสริมใด ๆ เราก็สามารถมีหุ่นที่เราพอใจได้ ไม่ต้องเสียเงินแพง ๆ แลกกับทางลัดที่ไม่ยั่งยืน เราขอเสียเหงื่อให้กับการออกกำลังกาย และเสียเงินซื้อผักซื้อปลาดีกว่าค่ะ ^^

          ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ เป็นกระทู้ที่ยาวมากกกกของเรา 5555 ภารกิจต่อไป เราจะพิชิตก้นเด้ง ๆ มาให้ได้ สำเร็จเมื่อไร จะมาบอกนะคะ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

        แล้วคุณล่ะ เริ่มลดน้ำหนักอย่างจริงจังกันบ้างแล้วหรือยัง ???

ข้อมูลและภาพ จาก tvpoolonline