เป็นอีกหนึ่งแร็ปเปอร์ชื่อดังแถวหน้าของเมืองไทย สำหรับ "กอล์ฟ ณัฐวุฒิ ศรีหมอก" หรือ "กอล์ฟ ฟักกลิ้งฮีโร่" ที่มักจะมีมุมมองชีวิตดีๆ มาโพสต์ให้แฟนคลับได้คิดตามเสมอ และยังสามารถนำไปปรับใช้กับชีวิตประจำวันได้ โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับครอบครัว

        ซึ่งเมื่อไม่นานมานี้ คุณกอล์ฟก็ได้เปิดเผยเรื่องราวบทสนทนาระหว่างตัวเองกับน้องชูใจ ลูกสาว ที่แฝงไปด้วยแง่คิดดีๆสำหรับคนที่เป็นพ่อแม่อีกด้วย

        "ชูใจมักมีกระเป๋าของเธอพกติดตัวไปไหนมาไหน ในกระเป๋าใบนั้น เธอจะเก็บขนมของเธอเอาไว้แล้วสะพายออกจากบ้านเป็นประจำ ประหนึ่งแหล่งเก็บเสบียงยามหิว แรกๆ ก็ได้แค่เตือนว่าพกไปได้ แต่ต้องกินเป็นเวลา นานๆ ไปเข้าผมชักรู้สึกว่ากระเป๋าสีแดงใบนี้มันเกะกะ..."

.

        "วันหนึ่งขณะที่ไปทำงานที่ห้างแห่งหนึ่ง รถของเราสามารถจอดให้ลงได้แค่อึดใจเพราะมีรถคันอื่นมาจ่อหลัง ความชุลมุนทำให้เรารีบลงรถ แต่ชูใจไม่ยอมลงเพราะหากระเป๋าสีแดงไม่เจอ เธองอแงหากระเป๋าขนม

        นาทีนั้นผมบอกลูกว่า…"จะอะไรนักหนากับเรื่องขนม ไม่ได้พกไปด้วยมันจะเป็นอะไร ใส่โลกไว้ทั้งใบไว้หรือไง หนูจะบ้าของกินเกินไปแล้วนะ"

        ลูกหน้าเจื่อน ขณะนั้นด้วยความเร่งรีบผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ต้องรีบพาลูกลงรถก่อนจะโดนบีบแตรไล่ นับตั้งแต่นั้นผมก็ไม่เห็นลูกสะพายกระเป๋าสีแดงใบโปรดอีกเลย ประกอบกับงานที่ยุ่งมากทำให้ช่วงนั้นผมกับลูกไม่ได้คุยกัน

        จนอยู่มาวันหนึ่งผมพาครอบครัวไปทานอาหารที่ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่ง ปกติแล้วชูใจจะชอบกินเค้กร้านนี้ กินทีไรก็จะบอกว่า ป๊ะป๋าๆ โตขึ้นหนูอยากเป็นนักกินขนม แล้วรีวิวขนมเค้กให้ผมฟัง

        วันนี้เธอสั่งเค้กมากินตามปกติ ผมเห็นเธอกินเงียบๆ เลยชวนคุยว่า…"ไหนรีวิวขนมเค้กนี้ให้ป๊ะป๋าฟังหน่อยซิ"

        น้องชูใจบอก "หนูไม่อยากเป็นนักกินขนมแล้ว โตขึ้นหนูจะเป็นยูนิคอร์น"

        ผมเลยถามเธอกลับไปว่า "ทำไมล่ะ…?"

        น้องชูใจตอบ "หนูพกขนมไปชิมไม่ได้แล้วนี่ หนูกลัวป๊ะป๋าดุ"

        นาทีนั้นผมถึงบางอ้อ และตำหนิตัวเอง สาเหตุที่ลูกชอบพกขนมหลากหลายชนิด แบกไปไหนมาไหน แท้จริงแล้วนั่นไม่ใช่ความอยากกินขนมตลอดเวลาแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะเธอคงเข้าใจไปเองว่านี่คือเส้นทางสู่ฝันการเป็นยอดนักกินขนม ยอดนักรีวิวขนมของเธอ และคำพูดของผมไม่กี่คำได้ทำลายฝันของเธอไป

        ผมรีบเข้าไปกอด และ ขอโทษลูก ผมบอกเธอว่าผมเข้าใจแล้วว่ากระเป๋าใบนั้นสำคัญกับเธอ ขอโทษที่ป๊ะป๋ามองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ ทั้งที่จริงๆ สาระของคนเราต่างอยู่ที่ใจของใครของมัน

        ชูใจน้ำตาซึม เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเธอร้องไห้ในลักษณะนี้ คือ น้ำตาไหลอาบแก้มแต่ไม่มีเสียงร้อง เหมือนมันเป็นเรื่องที่เธอเก็บไว้ ไม่กล้าพูด จนเอ่อล้นออกมาทางดวงตา

        นี่เป็นบทเรียนครั้งสำคัญในชีวิตการเป็นพ่อ เรามักดูถูกจินตนาการน้อยๆ ของลูกว่ามันเล็กมากจนไม่มีสาระ แต่แท้ที่จริงแล้วสาระคือความสุขต่างหากที่ใจของลูกพึงจะมี การเอาความเป็นผู้ใหญ่ ครอบตัดขอบจินตนาการของลูก บางครั้งนั่นอาจเป็นความไร้สาระที่แท้จริง

        ใครจะรู้ว่าของบางอย่างสำหรับลูกๆ… ข้างในนั้นเธอใส่โลกทั้งใบของเธอไว้จริงๆ

โพสต์ดังกล่าว

ข้อมูลและภาพจาก อินสตาแกรม ftodah