Wesley Wee ชายหนุ่มชาวสิงคโปร์วัย 38 ปีมีชีวิตที่ยากลำบากกว่าคนปกติมากนัก เขาป่วยเป็นโรคสมองพิการ (Cerebral palsy) มาตั้งแต่เกิด กิจกรรมเกือบทุกอย่างในชีวิตประจำวันต้องอาศัยความช่วยเหลือจากคนอื่น แต่ Wesley ก็ไม่ยอมแพ้กับโชคชะตา ในทางกลับกันเขาใช้ความแตกต่างการให้กำลังใจผู้อื่นด้วยซ้ำ

        ▼เนื่องจากเป็นโรคสมองพิการแต่กำเนิด Wesley ไม่สามารถใส่เสื้อผ้า กินข้าว อาบน้ำ เข้าห้องน้ำด้วยตัวเองได้ เขาต้องมีคนคอยช่วยเหลือตลอดเวลา ชีวิตของเขาต้องติดอยู่บนรถเข็น

        ▼จริงๆแล้วตอน Wesley เด็กๆอาการของเขายังไม่หนักมาก ตอนนั้นเขาเดินเอียงตุปัดตุเป๋ โดนเพื่อนๆหัวเราะเยาะ พ่อแม่ของเขารู้สึกอับอายมาก ไม่มีใครให้กำลังใจเขา แม่ของเขาถึงขนาดบอกว่า 「แกไม่มีอะไรดีเลย ตายๆไปซะจะดีที่สุด」

        พ่อของ Wesley เป็นทหารเรือ เพื่อจะให้ลูกชายเดินได้ดี บ่อยครั้งที่ตกเย็นเขาก็จะบังคับให้ลูกชายหยิบอุปกรณ์ช่วยเดินมาเดินไปเดินมาในห้องรับแขก แต่เมื่อเขาทำได้ไม่ดี สุดท้ายพ่อก็โกรธจนลากเขาเข้าไปในห้องน้ำ แล้วเอาหัวเขากดน้ำเพื่อเป็นการลงโทษ

        ▼ Wesley ในวัยเด็กเติบโตมาด้วยความรันทด ความอบอุ่นเดียวที่เขาได้รับมาจากคุณย่า หลังจากย่ารู้ว่าพ่อแม่ทำร้ายเขา ก็รับ Wesley มาเลี้ยงดูเอง แล้วก็ให้เขาไปเรียนในโรงเรียนสำหรับเด็กที่มีอาการพิการทางสมอง

        แต่ชีวิตดีๆก็อยู่กับเขาไม่นาน หลังจากนั้น Wesley ก็ถูกพ่อแม่รับกลับมาอยู่ด้วย และบังคับให้เขาเข้ารับการผ่าตัด แต่หลังการผ่าตัดทุกครั้งสภาพร่างกายของ Wesley ก็แย่ลงเรื่อยๆ จนสุดท้ายเขาเดินไม่ได้ ต้องนั่งรถเข็นตลอด แถมพอพ่อแม่เห็นว่าเป็นเช่นนี้ก็ยิ่งรุนแรงกับเขามากยิ่งขึ้น

        ▼สำหรับ Wesley แล้ว ชีวิตของเขาเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน เขาไม่ใช่ว่าไม่เคยคิดฆ่าตัวตาย เขาพยายามมาแล้ว 4 ครั้งและครั้งสุดท้ายก่อนเขาจะทำสำเร็จ เขาก็อ้อนวอนขอให้พระเจ้ามอบความเข็มแข็งให้เขา ให้เขามองเห็นเป้าหมายของชีวิต มอบความกล้าหาญให้คนที่รู้สึกว่าชีวิตไม่มีหวังแบบเขา 

        ▼Wesley เริ่มต้นด้วยการขายทิชชูเลี้ยงชีพ เมื่อ 7 ปีก่อนเขาได้มีโอกาสรู้จักภรรยาชาวฟิลิปปินส์ของเขาบนโลกออนไลน์ ต่อมาเขาก็บินไปหาเธอที่ฟิลิปปินส์ ก่อนจะรับเธอกลับมาอยู่ด้วยกันที่สิงคโปร์ ปัจจุบันนี้ทั้งคู่แต่งงานกันมาได้ 5 ปีแล้ว

        ▼ชีวิตของ Wesley ดีขึ้นเรื่อยๆ เขาจึงเอาเรื่องราวของตัวเองมาเขียนเป็นหนังสือ โดยหวังว่าเรื่องของเขาจะเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังสิ้นหวังในชีวิตได้ ถ้าเขาทำได้ ใครๆก็ต้องทำได้

        ▼ด้วยสภาพร่างกายที่พิการ เขาต้องพิมพ์ตัวอักษรโดยใช้แค่นิ้วโป้งเท้าขวา ตอนกลางวันเขาจะออกไปขายกระดาษทิชชู พอตกกลางคืนก็กลับมาพิมพ์หนังสือ ผ่านไป 5 ปี ในที่สุดหนังสือของเขาก็ได้ตีพิมพ์ ในชื่อ 「Finding Happiness against the odds」

        ▼Wesley เล่าว่า  「เขาหวังว่าเขาจะเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่พิการเหมือนเขา รวมถึงครอบครัวที่มีสมาชิกพิการ อย่าสิ้นหวัง อย่ายอมแพ้ เพราะถ้าตอนนั้นเขายอมแพ้ เขาก็จะไม่ได้มายืนอยู่ที่นี่ตอนนี้」

ชมคลิป..

        หลังผ่านประสบการณ์ชีวิตมา 38 ปี ในที่สุด Wesley ก็เดินออกมาจากความสิ้นหวังได้สำเร็จ เขาค่อยๆเรียนรู้ที่จะรักและเป็นที่รัก…..

แปลและเรียบเรียงโดย LIEKR