หมายเหตุ : สามารถรับชมคลิปเต็มได้ที่ด้านล่างบทความค่ะ 

    สื่อต่างประเทศรายงานว่า เรื่องราวของเธอคนนี้ที่จะนำเสนอ เธอเกิดมาไม่ได้สมบรูณ์เหมือนคนปกติทั่วไป แค่นี้ก็น่าสงสารมากแล้ว แต่เธอเคราะห์ร้ายกว่านั้น เพราะพ่อแม่แท้ๆของเธอกลับรังเกียจลูกตนเอง เนื่องจากเธอเกิดมาไม่มีสองขา

    และเพราะเหตุนี้เองทำให้เธอต้องเข้มแข็งและแกร่งกว่าคนปกติ แม้เธอจะไม่มีสองขา แต่เธอก็มีความสามารถมากมาย อาทิเช่น โยคะท่าหกเท้าสูงชี้ฟ้า, ทำท่าแพลงก์,เล่นสเก็ตบอร์ด,เล่นบาสเก็ตบอล, เล่นแบดมินตัน, ว่ายน้ำ ทั้งหมดนี้เธอทำได้หมด

 

 

    เธอผู้นี้มีนามว่า เหว่ยเหมยนวี  เรื่องราวของเธอสร้างแรงบันดาลใจและความประทับใจให้ผู้คนจำนวนมาก รอยยิ้มของเธอเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นและอบอุ่น

    เหว่ยเหมยนวี ปัจจุบันอายุ 30 ปี สาวจากมณฑลชานซี ประเทศจีน เมื่อถามถึงชีวิตของเธอ เหว่ยเหมยนวีตอบด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันเคยได้ยินเรื่องราวของตนเองในหลายรูปแบบ บ้างก็บอกว่า ตอนเด็กๆ ฉันวิ่งตามคุณย่าออกไปขายผัก จึงประสบอุบัติเหตุ” บ้างก็ว่า “ฉันโดนทอดทิ้งในคืนวันฝนตกหนักไว้ที่ประตูโรงพยาบาล” บ้างก็บอกว่า “ถูกเก็บได้ข้างแม่น้ำเหว่ย จึงให้แซ่เหว่ย และชื่อเหว่ยเหมยนวี” แล้วความจริงมันเป็นอย่างไงล่ะ? อันไหนจริงอันไหนเท็จ? ตัวเธอเองรู้ดีที่สุด

 

 

    เมื่อตอนที่เธออายุ 3 ขวบ ถูกส่งไปอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่อีกเลย ในจิตใจของเธอ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก็เหมือนบ้านของเธอ เป็นชีวิตวัยเด็กที่ไม่น่าจดจำ แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้เธอขาดความเชื่อมั่นในตนเอง กลับยิ่งทำให้เธอเข้มแข็งมากยิ่งขึ้น

 

 

    เธอตัดสินใจจะต้องเดินด้วยตนเองให้ได้ เธอมีเพียงแผ่นหนังพิเศษ และไม้กระดาน 2 แผ่นที่เป็นที่ยึดสำหรับสองแขน ทำให้เธอสามารถเดินแทนขาได้

    ตั้งแต่ที่เธอเริ่มใช้ไม้กระดานเดินได้ ก็เริ่มเรียนรู้ที่จะซักผ้า ทำงานบ้าน เมื่อพี่เลี้ยงในสถานรับเลี้ยงเด็กอยากจะช่วยเหลือ เธอก็ปฏิเสธว่า “หนูทำได้ หนูจะทำเอง”

    เธอถูกส่งตัวไปยังคุนหมิงเพื่อเรียนว่ายน้ำ และได้เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาพาราลิมปิกครั้งที่ 6 ในมณฑลส่านซี ได้รับเหรียญทองสามเหรียญ ส่วนกีฬาบาสเก็ตบอลเธอก็ไม่เป็นรองใคร เธอเข้าร่วมแข่งขันกีฬาพาราลิมปิก เอาชนะความยากลำบากที่คนธรรมดายังทนไม่ไหว เมื่อเรียนจบชั้นประถมศึกษา ก็เรียนต่อมัธยมต้นและปวส.

 

 

    ในปี 2014 หลังจากสำเร็จการศึกษาระดับ ปวส. เหว่ยเหมยนวีก็กลับไปยังสถานรับเลี้ยงเด็กที่เคยอยู่เพื่อกลับไปเป็นครูสอนที่นั้น เพื่อทำการสอนให้กับเด็กที่เข้ามาใหม่เรียนรู้วิธีการใหม่ๆ

    ทุกคนที่ได้เคยพบเธอ ล้วนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “เธอคนนี้ดูมีแสงสว่าง มีออร่ามาก”

 

 

    นั้นเป็นเพราะรอยยิ้มอันสดใสและเสียงหัวเราะอันไพเราะของเธอ ทำให้ไม่รู้สึกถึงแง่ร้ายและความผิดหวังใดใด

    ในปี 2017 เธอได้ร่ำลาพี่ๆน้าๆทั้งหลายในสถานรับเลี้ยงเด็กแห่งนั้น และเดินทางเข้าเมืองปักกิ่งเพียงลำพัง แม้การศึกษาจะไม่สูง ร่างกายไม่สมบรูณ์ ไม่มีความสามารถพิเศษอะไร ทำให้เธอต้องทำงานอย่างหนักตลอด 1 ปีแรกที่ผ่านมา หลังจากคิดใคร่ครวญแล้วก็ตัดสินใจเดินทางกลับบ้านในชนบท ก่อนอื่นเริ่มคิดถึงสวรรค์ที่ตนเองต้องการ

 

 

    เธอบอกว่า “เธอจะไม่ยอมมองตนเอง เป็นเหมือนคนที่ไม่ปกติเด็ดขาด” ปัจจุบันเธอเริ่มสร้างธุรกิจของตนเอง ขายเสื้อผ้าออนไลน์และไปเลือกเสื้อผ้าเองที่ตลาดขายส่ง ความเด็ดเดี่ยวของเธอ ทำเอาชาวเน็ตประทับใจในตัวเธอมาก

    เหว่ยเหมยนวียังบอกอีกว่า “ฉันพอใจในสิ่งที่ตนมี” บ่อยครั้งที่เธอมักจะโพสต์เรื่องราวในชีวิตของเธอ เมื่อมีคนได้เห็นเรื่องราวของฉัน ก็จะมีแรงฮึดสู้ขึ้นมา แค่นี้ก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างที่ได้ทำลงไปก็คุ้มค่าแล้ว

    หากหัวใจเปรียบเสมือน “แสงแดด” แล้วจะโศกเศร้าเพื่ออะไร?

    นี่สิ ถึงจะเรียกว่างดงามอย่างแท้จริง

    ความงามจากภายในสู่ภายนอก

    เมื่อเห็นชีวิตเธอแล้ว เราทั้งหลายมีเหตุผลอะไรที่จะไม่พยายามล่ะ?

.

.

.

    ชมคลิป

    คลิปเปิดไม่ออก >>>>> กดตรงนี้ คลิ๊ก !!!! <<<<<

    

ที่มา :todayspot

แปลและเรียบเรียงโดย Liekr