LIEKR:
อาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคนก็ได้นะคะ
เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่ถูกพูดถึงเป็นอย่างมากในโลกออนไลน์ เมื่อมีสมาชิกเว็บไซต์พันทิปท่านหนึ่ง ได้ออกมาแชร์ประสบการณ์เล่าว่า "เมื่อได้คลุกคลีกับคนจน จนได้รู้ซึ้งถึงตรรกะ ว่าทำไมชีวิตถึงไม่มีปัญญาหลุดพ้นกับความจนสักที"
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
Sponsored Ad
โดยสมาชิกเว็บไซต์พันทิปท่านดังกล่าวได้โพสต์ข้อความว่า อันนี้เป็นประสบการณ์เม้าท์มอยเล่าสู่กันฟัง เราเคยสงสัยหลาย ๆ ครั้งว่าทำไมคน ๆ หนึ่งถึงจนทั้งปีทั้งชาติ แบบชาตินี้ไม่มีปัญญาหลุดพ้นกับความจนได้สักที ในหลาย ๆ ครั้ง เราได้ไปพบตรรกะหลาย ๆ อย่างสุดประหลาดในหมู่คนจน จนอดไม่ได้ที่จะเอามาเล่าสู่กันฟัง หลาย ๆ ครั้งก็โมโห มากกว่าสงสาร สังเวช
จนในที่นี้คือ แทบไม่มีจะแดร๊ก…ของแท้ช่วยจนไม่รู้จะช่วยยังไง จนต้องถอดใจแล้วเอ่ยว่า เป็นเวรเป็นกรรมที่เค้าทำมา ในที่นี้เราจะไม่พูดถึงปัญหาอย่างอื่น แต่จะพูดถึงตรรกะแปลก ๆ ของคนจนล้วน ๆ
Sponsored Ad
เคส 1
เจอคนจนมาก ไม่มีข้าวกิน มาขอข้าวสารไปหุง เงินมากสุดในชีวิตคือเงินพัน แบบพันต้น ๆ เราก็สงสารเค้า อยากให้เค้าเลี้ยงตัวเองได้ ลอง ๆ ถาม อยากช่วยหางานให้ พอมีช่วงพวกงานวัด พ่อค้าแม่ค้าก็อยากได้ลูกมือ ช่วยงาน เค้าให้คืนละ 250 มีงาน 10 คืน เรารีบไปบอกเลยว่าให้ไปขอพ่อค้าทำงาน เค้าก็ไม่ทำงาน บอกว่ากดค่าแรง รัฐบาลบอกว่าต้องได้ 300 (wtf!!!) บอกว่าให้เราช่วยหางานรายเดือนให้หน่อย เขาไม่ขอมาก แค่เดือนละ 2,000 ก็พอใจละ
งืดดดดดด… ตรรกะ คืองานรายวัน มีไรทำก็ทำไปก่อน แล้วบวกเลขไม่เป็นหรอ? วันละ 250 บาท 10 คืน ก็ได้ 2,500 แล้ว แล้วไม่เอา แต่ละเอางานรายเดือนเดือนละ 2,000 บาท
Sponsored Ad
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
เคส 2
ไม่มีภาระอะไรต้องใช้จ่าย แต่แบบ พอคนแถวนั้นเค้ามีแผงกู้เงินนอกระบบแล้วคนอื่นเค้ากู้กันก็กู้ตามเค้าเพื่อเอามาใช้ฟุ่มเฟือย แล้วก็เครียดหาเงินเพื่อจ่ายดอกมันทุกวัน!!! เครียด ร้องไห้ มายืม มาขอไอ้เราก็เห็นใจอยากให้หลุดพ้น ช่วยไปหาข้อมูลธนาคาร (ช่วงนั้นมีธ.ออมสินที่ช่วยเหลือเกี่ยวกับลูกหนี้นอกระบบ) ช่วยเดินเรื่อง ต้องการให้เข้ามากู้ในระบบ เอาเงินไปโปะนอกระบบ แล้วเข้าธนาคาร ดอกเบี้ยมันถูก คุยกันง่าย ไม่ใช่ให้พวกหมวกกันน็อคมาคุย
Sponsored Ad
เราก็ช่วยอะไรไปหลายอย่าง ติดต่อผจก.ธนาคาร สอบถามจนแน่ใจว่าย้ายมากู้เงินในระบบทำได้แน่ เราก็รีบไปบอกให้ไปธนาคาร ผลสุดท้าย ยิ้ม!!! บอกไม่ทำ บอกว่าเป็นหนี้อยู่แล้วไม่อยากเป็นหนี้ธนาคารอีก เราก็บอกว่า ไม่ใช่เป็นหนี้อยู่แล้ว แต่ให้ธนาคารช่วยโปะหนี้ทีอื่นแล้วมาจ่ายกับธนาคาร จะได้ไม่ลำบาก หนี้จะได้หมดเร็ว ๆ ไป ๆ มา ๆ ก็ยังรั้นไม่ทำ… ทุกวันนี้ก็ทำงานหาเงินจ่ายดอกไป เกินเงินต้นไปเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ เป็นปีสองปี เงินหมื่น ดอกเบี้ยล่อไปสามสี่หมื่นแล้วมั้ง เพราะดอกเบี้ยรายวัน แต่ช่างยิ้มงงง…พยายามช่วยแล้ว แต่เค้าไม่รับก็สุดแล้วแต่เค้า
Sponsored Ad
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
เคส 3
เราช่วยคนจนลงทะเบียนเราไม่ทิ้งกัน เพราะรู้ว่าเค้าลำบาก พอลงทะเบียนไปก็รออย่างเดียว พยายามเช็คให้เค้าทุกวัน เพราะอยากให้เค้าได้เงินมาใช้จ่าย เพราะคนมันไม่มีแดรก ลงทะเบียนไปก็รอแล้วรอเล่า ไม่ได้สักที แต่ผลออกมาแล้วว่าได้รับสิทธิ์ แต่ให้ส่งข้อมูลเพิ่มเติม (เออ ก็ต้องรอทั้งประเทศนั่นแหละ) คนนั้นรอไม่ไหว แอบไปขอให้คนอื่นที่รู้จักช่วยยกเลิกสิทธิเพราะรอไม่ไหว (wtf แรงมาก!!!) และสิทธิก็ถูกยกเลิก…
แล้วไงต่อ??? ตัวเองตังก็ไม่มี รอไม่ได้เลยยกเลิกสิทธิ์ แล้วยกเลิกสิทธิมันทำให้มีเงินมั้ย มันก็ไม่มีเหมือนเดิม คือมันช้าก็เข้าใจ แต่ไม่ยกเลิกสิทธิ์ อย่างมากก็ช้าหน่อย แต่ถ้ารอก็ยังได้เงินมาใช้จ่าย เงินเดือนละ 5,000 ไม่ใช่น้อย ๆ ต่อชีวิตได้อีกมาก ทีนี้ยกเลิกสิทธิไปแล้ว ตังค์ก็ยังไม่มีเหมือนเดิม เงินก็ไม่ได้…โอเค จบ… ไม่เก็ทตรรกะจริง ๆ ได้สิทธิแล้วจะยกเลิกทำเพื่อ ตัวเองทุนสำรอง งานอะไรก็ไม่มีสักอย่าง
Sponsored Ad
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
เคส 4
คนจนลูกเยอะ เอาง่าย ๆ ไม่มีจะแดรกกันทั้งครอบครัวนั่นแหละ ลูกก็ไม่ได้เรียนหนังสือ เรียกว่าทุกข์ยากทั้งครอบครัว ดีที่เด็กเลี้ยงง่าย กินดินกินทรายก็ไม่ป่วยอะไร เลี้ยงปล่อย ๆ ก็ไม่มีใครจับเด็กไปขาย เด็กวิ่งเล่นไล่จับกันข้ามถนนไปข้ามถนนมา เราเห็นแล้วยังหวาดเสียวแทน บ้านนี้ลูก 4 เรียง ๆ ติด ๆ กัน ตอนคลอดลูกคนที่ 4 มีคนแนะนำไปว่าให้ไปทำหมันมั้ย ผูกหมันชั่วคราวก่อนก็ได้ เดี๋ยวมันจะไม่มีกินกันทั้งครอบครัวนะ เค้าบอกทำหมันไม่ได้เด็ดขาด เดี๋ยวสามีไม่รัก หันไปคุยกับทางสามี สามีก็บอกทำหมันไม่ได้ เกิดเป็นลูกผู้ชายไม่ให้ทำหมัน (ISaddddd) อนามัยเอาถุงยางมาแจก ยาคุมมาให้ก็ไม่เอา มันไม่เอายิ้มอะไรสักอย่าง ไม่รู้ป่านนี้ลูก 6 ลูก 7 ยัง
Sponsored Ad
อันนี้เคสคร่าว ๆ เกี่ยวกับตรรกะแปลก ๆ หลายอย่างที่เราไม่เก็ท เวลาเจอคนจน เราสงสาร เรากระตือรือล้นอยากช่วยเหลือเค้าให้พ้นสภาพความจน ไม่ใช่เอาตังให้ไปวัน ๆ (ต่อให้เอาตังให้ก็ไม่พ้นสภาพความจนหรอก ถ้าตรรกะยังเป็นอิหรอบนี้) แต่พอได้คุยได้ฟังตรรกะหลาย ๆ อย่างแล้ว บางทีก็รู้สึกปลง แล้วก็คิดว่า เค้าทำกรรมมาอย่างนั้น ชาตินี้เค้าก็ต้องชดใช้กรรมกันไป คนอื่นเคยเจอเคยฟัง เคยเห็นตรรกะแปลก ๆ แบบนี้บ้างไหมคะ แวะมาเม้ามอยเล่าสู่กันฟังค่ะ
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
ทำให้ชาวเน็ตเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันอย่างมาก บ้างก็เข้ามาคอมเม้นต์ว่า ปล่อยวาง คงเป็นเวรกรรมของเขานั่นแหละ เขาถึงคิดไม่ได้กัน ผู้ใหญ่หลายคนก็คิดไม่เป็น คิดแต่จะให้ลูกเอาผัวเอาเมีย บอกโตแล้วถึงเวลาแล้ว แต่ไม่ได้ดูความพร้อมเลย เงินเดือนก็กินเดือนชนเดือน เงินเก็บก็ยังไม่มีถึงขนาดฝ่ายชายบางคนต้องไปกู้หนี้ยืมสินมาแต่งก็มี แต่งแล้วก็เร่ง ๆ ให้เขามีลูก ภาษาบ้านนอกคือ บรืน ๆ ๆ ๆ เลี้ยงเอา ภาษากลางก็คือ ไปตายเอาดาบหน้าค่อยไปหาเอา
สุดท้ายก็เลี้ยงแบบไม่มีคุณภาพ ฝากปู่ย่าตายยายเลี้ยง แล้วคู่ผัวเมียก็ไปหางานทำที่ไกล ๆ พอเข้าสังคมการทำงานค่าใช้จ่ายก็มากขึ้นภาษีสังคมมันเยอะ เงินไม่พอใช้ก็ทะเลาะกัน เลิกกัน ผมเจอคนกลุ่มนี้เยอะมาก สำหรับผมคิดว่าไม่พร้อมก็ไม่ต้องมีครอบครัว อยู่มันไปแบบนี้แหละ หากอยากจะมีครอบครัวจริง ๆ ต้องมีเงินเก็บมากพอแล้ว ไอ้ที่บอก บรืน ๆ ๆ ๆ เอา นั่นมันคือมักง่าย ไม่เอาเมียไม่เอาผัว มันไม่ตายหรอก
