หากยังจำกันได้นักร้องเด็กชาวไทย ศิลปินเด็กรูปร่างผอมบาง ผมสีทอง มีเอกลักษณ์เป็นเด็กแนว ๆ ในยุค 2547 ที่มีชื่อในวงการเพลงช่วง16 ปีที่แล้วว่า MR. D (มิสเตอร์ดี) วันนี้เขาเติบโตเป็นหนุ่ม และมีดีกรีถึงนักเรียนเมืองนอก ซึ่งเมื่อไม่นานมานี้เขาก็ได้อัปเดตชีวิตในปัจจุบันและเล่าย้อนไปถึงความหลังในอดีต

    "มิสเตอร์ดี" หรือชื่อจริงคือ เวลล์-ดิษย์กรณ์ ดิษยนันทน์ เกิดเมื่อวันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2538 คุณพ่อชื่อฐาปกรณ์ ดิษยนันทน์ ส่วนคุณแม่ชื่อ จิตรลดา ดิษยนันทน์ น้องเวลล์มีพี่สาว 1 คนคือ คือ สตางค์-ดิษย์ลดา ดิษยนันทน์ และมักจะโพสต์รูปภาพอัปเดตชีวิตประจำวันในอินสตาแกรมส่วนตัว mrdisayanon อยู่บ่อยๆ

    เวลล์ หรือ มิสเตอร์ดี ด้วยความที่เวลล์สนใจทางด้านเพลงและดนตรีมาตั้งแต่เด็ก ทำให้เขาได้รับโอกาสให้ทำเพลงถึง 4 อัลบั้ม ก่อนจะตัดสินใจทิ้งวงการไปเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา โดยเรียนจบระดับมัธยมปลายที่ Interlochen Arts Academy ซึ่งในตอนที่เขาเรียนจบเขาก็ได้รับรางวัล ร้องเพลงคลาสสิคยอดเยี่ยม ทำให้มีมหาวิทยาลัยชื่อดังถึง 4 แห่งเสนอทุนเรียนต่อให้

    ซึ่งเขาก็ได้เลือก University of Denver ในเดนเวอร์ ซึ่งเป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของ รัฐโคโลราโด โดยเป็นทุนแบบเต็มจำนวน โดยเลือกเรียนคณะ Bachelor of Music สาขา Vocal Performance และในขณะที่เขาเรียนเขาก็ได้มีโอกาสได้ไปร้องโอเปร่าที่อิตาลีมา 3 ปีติดกัน และได้แสดงบทนำในละครเวทีของมหาวิทยาลัยอีกต่างหาก

    ก่อนเดินทางกลับมาเมืองไทยอีกครั้ง เพื่อเป็นหน่วยกำลังสำคัญอีกส่วนหนึ่งให้กับธุรกิจของครอบครัว ในตำแหน่ง Executive Producer ผู้ผลิตละครทีวีของค่ายกันตนา

    นอกเหนือจากงานที่กันตนาแล้ว ก็ยังมีการผลิตเพลง การโปรดิวซ์เพลง เหมือนเป็น out source เป็นงานที่ทำเป็นอดิเรก คือถ้ามีเวลาทำได้ผมก็ทำครับ แต่ก็จะเน้นงานประจำที่บริษัทเป็นหลัก แต่ก็ไม่ทิ้งสิ่งที่ผมรักจริง ๆ นั่นคือเพลง เพราะมันเป็นสิ่งที่ผมเรียนจบมาด้วย ผมก็รับจ้างโปรดิวซ์เพลง เพลงก็หลายแนวด้วย ล่าสุดเป็นฮิป-ฮอป ซึ่งผมก็มีงานอย่างนี้อยู่เรื่อย ๆ

    นอกจากนั้นก็จะเป็นงานละครเวทีที่ผมเพิ่งมาได้เล่นเมื่อไม่กี่ปีนี้เอง ถือว่าเป็นรุ่นใหม่ที่มาร่วมในวงการละครเวที วงการมิวสิคัล ซึ่งผมก็หวังว่าจะได้โอกาสแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ครับ
    เรียกได้ว่าความสามารถด้านการร้องและทำเพลงจะยอดเยี่ยมมาตั้งแต่เด็กแล้ว ความหล่อเท่มีสไตล์ก็ไม่ได้แพ้กัน แถมยังมุ่งมั่นพัฒนาตัวเองเป็นประจำด้วย รับรองเลยว่าอนาคตไกลแน่นอน

    นอกจากนี้แล้วเขายังเผยถึงเรื่องราวความทรงจำในอดีตที่เคยเป็นมิสเตอร์ดี โดยเล่าว่า ตนคิดถึงประสบการณ์หลายอย่างมาก แต่อดเสียดายชีวิตในวัยเด็กเช่นกัน เพราะในขณะที่เด็ก ๆ รอบตัวอยู่บ้านเล่นเกมกับเพื่อน แต่ผมต้องนั่งรถไปทัวร์ มานึกดูอีกทีผมรู้สึกว่าวัยเด็กผมขาดหายอะไรไปในช่วงเวลานั้นหรือเปล่า

    เหมือนว่าเด็กคนอื่น ๆ ได้ใช้ชีวิตความเป็นเด็ก ได้ทำโน่นทำนี่ แต่ผมไม่ได้ทำ ไม่เชิงว่าจะเสียดาย แค่บางทีมานั่งคิดดูว่า ถ้าตอนนั้นผมได้มีโอกาสได้ทำในสิ่งที่เด็กคนอื่นทำ ชีวิตผมจะเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน 

    แต่ทุกอย่างที่ผ่านมาก็ทำให้ผมรู้สึกดี และดีใจมากที่ได้ประสบการณ์แบบนี้ เพราะมันสร้างผมให้ผมมาเป็นวันนี้ได้ครับ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ที่มา : sanook, mrdisayanon, mgronline