ทำเอาหลายคนตกใจไปตามๆ กัน เมื่อ ครูรัก ศรัทธา ศรัทธาทิพย์ นักแสดง ผู้กำกับ และอดีตครูบ้านเอเอฟ ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กประกาศหย่าภรรยาสาว ตู่ ดวงฤทัย ที่อายุห่างกัน 24 ปี

    ซึ่งความรักของคู่นี้ได้เกิดขึ้นกลางกองถ่าย โดยฝ่ายหญิงได้เป็นนักแสดง และได้พบรักกัน จนกระทั่งแต่งงานและใช้ชีวิตคู่มากว่า 8 ปี โดย ครูรัก ได้โพสต์รูปใบหย่า พร้อมกับเปิดเผยเรื่องนี้ผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวว่า 

    "เรื่องความรัก เรื่องครอบครัว เมื่อมีแล้วก็หวังที่จะอยู่ร่วมกันไปตลอดชีวิต แต่เมื่อมีปัญหา ก็ใช้ความรักความเข้าใจ ความอดทนเสียสละ แก้ไขคลี่คลายมาโดยตลอด

    มาถึงวันนี้ 8 ปีแล้ว เราทั้งคู่เห็นตรงว่ามันมาสุดทางของเราแล้วจริงๆ... การแยกทางกัน คงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา เพื่อโอกาสในการพบคนและสิ่งที่เหมาะสมสำหรับเราทั้ง 2 คน ที่จะทำให้เราต่างมีความสุข...

    เหลือไว้เพียงความทรงจำที่สวยงาม และการทำหน้าที่ของพ่อ-แม่ให้ดีที่สุดเพื่อลูก เพราะถึงแม้เราจะไม่ได้รักกันแบบเดิมอีกต่อไป แต่เราก็มีหัวใจดวงเดียวกัน นั่นคือลูกของเรา..

    ...ขอขอบคุณในความหวังดี คำแนะนำต่างๆ ของคนที่พอทราบเรื่องมาก่อนนี้ รวมถึงการแสดงความเสียใจกับผมนะครับ ซึ่งตอนนี้มันก็เลยจุดที่เสียใจที่สุดมาแล้ว

    หนักๆ เลยสำหรับผมก็คือสงสารลูก แต่ชีวิตผมก็ต้องเดินต่อเพื่อสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเค้า และเพื่อตัวผมเอง..
    ป.ล. ยังจำความสุขสนุกสนานในวันแต่งงานและทุกคนที่มาร่วมงานได้ดี ..ขอบคุณนะครับ" 

    จากนั้น ครูรัก ก็ได้โพสต์เพื่อเป็นข้อคิดเล็กๆ ต่อคนที่มาอ่านว่า 

    "ขอบคุณทุกๆ กำลังใจนะครับ ต่อเนื่องจากโพสต์ที่แล้ว..อันนี้มีประโยชน์นิดๆ..

    ..เมื่อ 6 เดือนที่แล้ว เป็นช่วงที่มีทุกข์ จิตตก เสียใจ วนเวียนอยู่ในความคิดตลอดเวลาด้วยเรื่องของครอบครัว ที่ต้องจบความสัมพันธ์กัน ต้องเลิกรากัน.. มันทำให้ไม่อยากทำอะไรเลย ไม่อยากทำงาน ไม่อยากดูหนังดูละคร ไม่อยากออกจากบ้าน ไม่อยากพบปะเจอใคร

    บางวันนอนร้องไห้... และรู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่า หมดความภูมิใจในทุกเรื่อง เพราะคิดว่าการประคองครอบครัวให้ตลอดรอดฝั่งไม่สำเร็จ คือความล้มเหลวที่รุนแรง สงสารลูกมากๆ บางครั้งมีความคิดแวบๆ เข้ามาว่าไม่อยากอยู่ แต่ต้องอยู่เพื่อลูก..

    ตั้งสติ คิดทบทวน .. เฮ่ยๆ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป อาจมีอาการซึมเศร้ารุนแรงได้ ไม่ควรแล้ว เลยลุกมาตั้งหลักใหม่ เริ่มจากการตั้งคณะละคร "นกกระจิบของพ่อ" ที่เคยตั้งใจจะทำตอนไปบริจาคตังค์ให้มูลนิธิบ้านพระพรว่าจะทำละครเวทีมาเล่นให้เด็กๆ ได้ดูทุกเดือน เราก็เขียนบท กำกับ แต่งเพลงละครเด็ก ได้มีอะไรทำตามถนัดอย่างมีความสุข...

    พอไปเล่นให้เด็กดูแล้วเด็กชอบ เค้าสนุก เราก็มีความสุขไปด้วย เด็กๆ มากอดมาเล่นด้วย จำเราได้ และรอคอยละครเรื่องต่อไป ทำให้รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า สามารถช่วยเหลือคนอื่นที่ทุกข์กว่าเรา ด้อยโอกาสกว่าเราได้ มันทำให้จิตใจดีขึ้นเยอะ อีกทั้งเห็นคนที่มาร่วมงานคณะละครด้วยจิตอาสา โดยไม่รู้จักไม่เคยเจอกันมาก่อน

    เค้ามาช่วย และได้ความสุขจากการให้ร่วมกัน ก็ยิ่งมีความสุข ..ความภูมิใจในคุณค่าของตัวเองได้กลับมาอีกครั้ง ความคิดที่วนเวียนกับความเสียใจก็หายไปอย่างรวดเร็ว...

    ตอนนี้ พร้อมที่จะรับมือ และก้าวต่อไปอย่างดีที่สุด เพื่อลูก.. เผื่อท่านใดอ่านแล้ว ได้ข้อคิดอันเป็นประโยชน์ต่อตัวเองและผู้อื่น ขอบคุณครับ.."

.

.

.

.

.

.

.

.

ข้อมูลและภาพจาก thairath, kapook