น่าสงสารมากๆ และยังมีเด็กอีกมากมายที่อยู่ในสภาพเช่นเดียวกัน ที่รอรับการช่วยเหลือจากหน่วยงานต่างๆ โดยทางผู้ใช้เฟซบุ๊ก Aor Amporn ได้ออกมาเผยเรื่องราวชีวิตของหนูน้อยรายหนึ่ง…ซึ่งมีฐานะไม่ค่อยดีนัก ก่อนที่ครูสาวจะไปเจอะเจอด้วยตัวเองกับสภาพความเป็นอยู่ของนักเรียนรายนี้ ครูสาวได้เล่าไว้เมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2562 ที่ผ่านมาว่า…

        “เช้าวันนี้ มีเรื่องจริงอยู่ว่า คุณครูคับ ผมเอาผักบุ้งมาขาย ซื้อผักบุ้งผมมั้ยคับ ผักบุ้งอะไรคะ นี่คับ แม่ผมไปเก็บมาให้ กำละ5บาทคับ ผักบุ้งมีอยู่ 2 กำ ยอดก้อจะเหี่ยวบ้าง เราคิดจะเอาไปทำไรดี งั้นครูช่วยซื้อ1กำ ถามเด็กทำไมไม่เอาแช่ตู้เย็นไว้มันจะได้ไม่เหี่ยว เด็กตอบว่า บ้านผมจนไม่มีตู้เย็นคับ

        อ้าว!!!แล้วหุงข้าวยังไง ใช้เตาถ่านคับบ้านผมไม่มีไฟฟ้าใช้คับ บ้านผมจน เราก้อถามอีกว่าได้ตังมาโรงเรียนมั้ย เด็กบอกไม่ได้คับ เราเลยซื้อ2กำ ตอนกลางวันก้อจะเอาไปไว้ผัดให้เด็กๆกินนั่นแหละ

        คนเราต้นทุนเกิดมาไม่เท่ากัน มีคนที่แย่กว่าเราอีกมากมาย ที่บ้านรับจ้างหากินไปวันๆข้าวกับน้ำปลาผมก้อกินได้คับ น้ำตาจะไหลเลยเวลาฟังเด็กพูด

        ขอบคุณผู้ใจบุญที่ให้ค่าขนมน้องนะคะ หลังจากที่โพสไปเมื่อเช้านี้ เลยไปเยี่ยมบ้านเด็กกับ ผอ. ไปถึงบ้านเด็กๆ สภาพบ้านเป็นแบบที่เห็นเลยค่ะ ไม่รู้ว่าน้องอยู่ไปได้ยังไง นอนได้ยังไงอยู่แบบนี้ได้ยังไง เขาตอบมาว่าผมชินแล้วคับ น้ำตาจะไหล หดหู่จริงๆ เขาบอกว่าบ้านผมไม่มีห้องน้ำคับ เราก็มองไปรอบๆ

        น้องก็บอกอีกว่าผมอาบน้ำตรงหน้าบ้านคับ เป็นที่โล่งใต้ต้นไม้ ไหนพาครูขึ้นบ้านสิ เปิดไปเจอ ตายๆเอาไม้อัดมาปูเป็นพื้นเดินขึ้นไปจะหักแหล่ไม่หักแหล่

ชีวิตลำบากไม่มีแม้แต่ไฟฟ้า-เงินใช้

        ครัวที่นอนอยุ่ด้วยกันมีหม้อที่ใช้เตาถ่านหุงข้าวทำกับข้าว ไม่กี่หม้อ ไฟฟ้าไม่มีใช้ ที่นอนหมอนมุ้งเก่าๆ ทีวีตู้เย็น หม้อหุงข้าว ไม่มีซักอย่าง เป็นเราจะอยู่ได้มั้ยแบบนี้ ตอบเลยว่า ไม่ได้ สงสารน้องจริงๆ ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่เมตตาน้อง น้องยากจนจริงๆค่ะ“

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ขอบคุณ : Aor Amporn