“การมีพ่อแม่คอยบ่นอยู่ข้างๆ หู เป็นความสุขอย่างหนึ่ง” เพราะรัก ถึงทำให้พวกเราเป็นครอบครัว ในเมื่อรัก ทำไมพวกเราไม่พูดกันดีๆ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเรื่องที่พวกเรารับไม่ได้ พวกเราควรเปลี่ยนความโ ก ร ธของกันและกันอย่างไร ?

        วันนี้แม่สามีมาฉลองวันปีใหม่ที่บ้านฉัน ท่านรู้สึกว่าตัวเองแก่แล้ว มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว คุยกันไปคุยกันมา ท่านก็พูดว่า “พริบตาเดียวก็หกสิบกว่าแล้ว เห็นเพื่อนๆ อายุหกเจ็ดสิบไม่น้อยค่อยๆ จากไป ในใจก็คิด ชีวิตคนเราแสนสั้น รู้สึกว่าในใจมีคำพูดมากมายที่อยากจะพูดออกมา” ฉันรู้ว่าท่านรู้สึกกลัว ไม่รู้ว่าจะมีพรุ่งนี้ได้อีกกี่วัน ฉันคิดถึงเมื่อก่อนที่ตัวเองมักจะท ะ เล า ะกับพ่อแม่ ถึงขนาดรู้สึกว่าพวกท่านขี้บ่นน่ า รำ คา ญ พวกท่านอยากให้ฉันไปทางซ้าย ฉันก็ไปทางขวา เพราะฉันรู้สึกว่าตัวเองโตแล้ว เหมือนว่าตัวเองเก่งแล้ว ค่อยๆ เพิกเฉยคำพูดของพ่อแม่ มีอยู่ครั้งนึงฉันท ะ เ ล า ะกับพ่อ พ่อโ ก ร ธจนตัวสั่น ฉันก็โ ม โ ห จนหน้าแดง ไม่รู้ว่าเอาความกล้ามาจากไหน พูดออกไปว่า “พ่อพอได้แล้ว หลายปีมานี้พ่ออ้างคำว่ารักมาใช้บีบบังคับหนู ควบคุมหนู หนูทนไม่ไหวแล้ว” พ่อได้ยินก็นิ่งอึ้งไป แล้วก็ไม่พูดอะไรอีกเลยหลายวัน แม่อยู่ข้างๆพูดออกมาอย่างโ ก ร ธๆ “แกชนะแล้ว” ความรู้สึกนั้นเจ็บปวดยิ่งกว่าเอามีดมากรีดหัวใจ

        จริงๆ แล้วหลายๆ คน ล้วนเคยต่อปากต่อคำกับพ่อแม่ ใช่แล้ว บางทีทุกคนตอนเป็นวัยรุ่น ล้วนเคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้ พวกเราหยิ่งผยอง ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ไม่รู้ว่าตัวเองอดทนได้มากแค่ไหน ในใจมีปีศาจตัวเล็กๆ ไอ้นู่นก็ไม่ชิน ไอ้นั่นก็รับไม่ได้ รู้สึกว่าความคิดของพ่อแม่ล้าสมัยและคับแคบ ใช้ชีวิตเหมือนเม่น เพียงแค่พ่อแม่พูดอะไรที่ไม่เข้าหู ก็รีบสะบัดขนใส่

        ชัยชนะที่ได้มาด้วยปาก ทำให้คนติดใจ ปรากฏการณ์นี้เป็นเรื่องปกติบนอินเทอร์เน็ต ยกตัวอย่างเช่นเป็นคนอ่อนโยนและสุภาพในชีวิตจริง แต่บนโลกออนไลน์อาจจะชอบพูดจาจิกกัด เพราะไม่มีใครรู้จักใคร ระบายความไม่พอใจและความโกรธออกมา แต่ชีวิตจริงนั้นโหดร้ายกว่าบนอินเทอร์เน็ตมาก พวกเรามักจะปฏิบัติกับคนที่มีผลประโยชน์อย่างมีมารยาท แต่กลับปฏิบัติต่อพ่อแม่อย่างไม่ใส่ใจ

        ในเมื่อรัก ทำไมไม่พูดกันดีๆ หลังผ่านช่วงปีใหม่ ตรุษจีน จะต้องได้ยินคนหนุ่มๆ สาวๆ บ่นประจำ กลับบ้านไปกดดันมาก พ่อแม่บ่นไม่หยุด ถามมีแฟนมั้ย เงินเดือนเท่าไหร่ ซื้อบ้านซื้อรถรึยัง ตอนที่บ่น ดูเหมือนพวกเราจะลืมความจริงข้อนึงไป นั่นเป็นวิธีที่พ่อแม่จะสามารถแสดงความรักได้ ในเมื่อรัก ทำไมพวกเราไม่พูดกันดีๆ

        จริงๆ แล้ว การจู้จี้ของพ่อแม่ ทั้งหมดก็เพราะ “รัก”

        ถ้าพ่อแม่ถามคุณว่า : “กินข้าวหรือยังลูก?”

        จริงๆ แล้วพวกท่านอยากบอกว่า : “พ่อแม่คิดถึงลูกนะ”

        ถ้าพ่อแม่บอกคุณว่า : “ลูกควรหาคนที่จะมาเป็นคู่ชีวิตได้แล้วนะ”

        จริงๆ แล้วพวกท่านอยากบอกว่า : “พ่อกับแม่ไม่รู้ว่า จะอยู่กับลูกได้อีกกี่ปี รีบหาคนที่รักลูกสักคน พ่อกับแม่จะได้วางใจ”

        ถ้าพ่อแม่บอกคุณว่า : “ที่บ้านทุกอย่างโอเคดี ลูกทำงานไปไม่ต้องเป็นห่วงพ่อกับแม่”

        จริงๆ แล้วพวกท่านอยากบอกว่า : “พ่อกับแม่ไม่สามารถอยู่กับลูกตลอดไปได้ แต่ก็อยากรู้ข่าวคราวของลูก”

        ฉันกับแม่สามีไม่ค่อยท ะ เ ล า ะกัน เพราะฉันรู้ สิ่งที่ท่านทำทั้งหมดก็เพื่อฉัน หลายปีมานี้ฉันกับแม่สามีเถียงกันน้อยลง เพราะฉันรู้ สิ่งที่ท่านทำทั้งหมดก็เพื่อให้พวกเรามีชีวิตที่ดี เพราะว่ารัก ถึงทำให้พวกเราเปลี่ยนจากคนแปลกหน้าเป็นคนในครอบครัว เรียนรู้ที่จะโอนอ่อน อดทน เวลาคุยกับพ่อแม่ ต่อให้โกรธแค่ไหน ก็อย่าเถียง จุดสำคัญแรกในการคุยกับพ่อแม่คือ อย่าเถียงอีกฝ่าย ความคิดเห็นที่พ่อแม่เสนอออกมาคุณอาจจะรับไม่ได้ แต่ลองใช้เทคนิค เปลี่ยนแปลงความเห็นด้านลบของกันและกัน

        ก่อนอื่นเลยต้องฟัง ค่อยๆ เอาใจ ใช้หลักจิตวิทยา Barnum effect ชี้นำ อะไรคือ Barnum effect? คือปรากฏการณ์ทางจิตวิทยาที่คนจะรู้สึกว่าข้อความบางอย่างมีความหมายตรงกับตนเอง ทั้งๆ ที่ข้อความนั้นเป็นข้อความกลางๆ ที่ตรงกับลักษณะทั่วไปของคนส่วนมาก ยกตัวอย่างเช่น “ภายนอกของคุณดื้อรั้น แต่ในใจของคุณบอบบางและใจดีมาก” 

        เมื่อเวลาผ่านไป ความจู้จี้ของพ่อแม่จะค่อยๆลดลง ฉันมีเพื่อนคนนึงที่เข้าใจจุดนี้อย่างลึกซึ้ง ครั้งแรกที่แม่สามีของเธอบ่นว่าเธอสารพัด เธอแค่ฟังเงียบๆไม่พูดอะไร รอจนแม่สามีหายโกรธ เธอก็ไปบอกท่านว่า “แม่คะ หนูรู้ว่าแม่ปากร้ายใจดี หลายปีมากนี้ แม่ทุ่มเทให้พวกเรามากมาย หนูเข้าใจว่าแม่พูดแบบนี้ด้วยความโกรธ หนูถึงไม่เก็บมาใส่ใจ แต่แม่คะ คนเราร้อนเป็นไฟจะเผาตัวเอง หนูโดนว่าน่ะเรื่องเล็ก แต่ถ้าแม่โกรธจนป่วยจะไม่คุ้ม” ต่อมาแม่สามีของเธอก็ควบคุมอารมณ์ได้ดีขึ้น ทุกคนชื่นชมว่าลูกสะใภ้ของเธอพูดมีเหตุผล เธอก็เลยไม่บ่นอะไรลูกสะใภ้อีก

        พ่อแม่อาจจะตามสมัยนิยมไม่ทัน แต่ไม่ได้แปลว่าต้องมีช่องว่างระหว่างวัย ยกตัวอย่างเช่นในยุคอินเตอร์เน็ตสำหรับพ่อแม่แล้ว เป็นความท้าทายที่เมื่อก่อนไม่มี  หลายสิ่งเกินกว่าระดับความรู้ความเข้าใจของพวกท่าน เมื่อพวกท่านแสดงท่าทางสงสัย อย่าพูดว่า “ง่ายๆ แค่นี้ทำไมพ่อกับแม่ไม่รู้”

        การพูดแบบนี้จะไปทำให้ท่านเสียใจเปล่าๆ คุณสามารถพูดว่า “สมัยนี้เทคโนโลยีพัฒนาไปเร็วมาก อย่าว่าแต่พ่อกับแม่เลย ของพวกนี้แม้แต่พวกหนูก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ” จากนั้นก็ค่อยๆ ใช้ภาษาที่พวกท่านเข้าใจอธิบายให้พวกท่านฟัง ทำอย่างนี้ พ่อกับแม่ก็จะรู้สึกโล่งใจ

        การมีพ่อแม่คอยบ่นอยู่ข้างๆ หู เป็นสิ่งที่ช่างมีความสุข

แปลและเรียบเรียงโดย LIEKR