ชาวใต้มักเรียกขานคำว่า “พ่อท่าน” ให้กับพระภิกษุที่มีอริยคุณน่าเคารพศรัทธาสูงสุด ฉายา “พ่อท่านคล้ายวาจาสิทธิ์ เทวดาเมืองคอน” ไม่ใช่ได้มาหรือเกิดขึ้นแบบส้มหล่น แต่เกิดมาจากการสั่งสมบำเพ็ญบุญบารมีมาล้วนๆตลอดชีวิตพรหมจรรย์ 75 พรรษา

        เรื่องนี้เกี่ยวกับลุงที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่ผม แม่เล่าให้ผมฟังว่า สมัยที่ยายยังอยู่ได้พาลุง(ลูกพี่ชายยาย) ขณะนั้นยังเป็นวัยรุ่นไปวัดสวนขัน เพื่อกราบพ่อท่านคล้าย หลังจากกราบแล้ว พ่อท่านคล้ายเรียกลุงว่า “ไอ้ตัวนุย มานี อยู่ในเคราะห์หนัก”

        และพ่อท่านคล้ายท่านเอาน้ำมนต์พรมให้แล้วสอนคาถาให้ลุงบทหนึ่ง หลังจากนั้นไม่นานตามประสาวัยรุ่นที่รวมกลุ่มก็คึกคะนอง จึงชวนกันไปลักวัวของชาวบ้าน เป็นเหตุให้ชาวบ้านเป็นกลุ่มใหญ่ออกตามมาไล่ยิง ลุงวิ่งหนีสุดชีวิต แต่ไม่มีที่หลบก็ได้นอนหยบที่ริมคันนา

        ในใจก็ภาวนานึงถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วย กลุ่มชาวบ้านที่ตามล่าคนลักวัว เดินผ่านมาถึง..ก็เดินข้ามไปเหมือนไม่เห็นอะไรเลย.. ลุงยังแปลกใจ พอคนกลุ่มใหญ่ผ่านไปหมดก็กลับมาบ้าน

        แม่เล่าว่า ทุกครั้งที่ลุงจะออกจากบ้าน จะเห็นแกเก็บใบไม้และขณะเดินออกจากบ้านจะโยนใบไม้ข้ามหัวไหล่ไปทางด้านหลัง แม่เคยถามลุงว่า พ่อท่านสอนอะไร ลุงบอกว่า พ่อท่านสอนให้ภาวนา 1 บท ก่อนออกจากบ้าน คือ “นะโมตัสสะ” ซึ่งเป็นคาถาที่ง่ายมากเลยครับ

        ผมสอบถามผู้แก่ จึงรู้ว่าคำว่า “นะโมตัสสะ” ใช่ได้หลายอย่าง ใช้ในกรณีแคล้วคลาดก็ได้ ตามตำนาน (เขาว่า) มีบึ่งใหญอยู่และใต้บึงมีเหล็กแหลม เด็กที่เล่นน้ำ ขณะกระโดดน้ำก็จะพูดว่า “นะโมตัสสะ” และกระโดดน้ำ ไม่โดนเหล็กแทง แต่มีคนหนึ่งมาได้ยินเด็กพูด ก็บอกว่า ตนรู้มากกว่า จึงท่องคาถา “นะโมตัสะภะคะวะโตอะระหะโตสัมมาสัมพุทธัสสะ” และกระโดดน้ำถูกเหล็กที่อยู่ในน้ำแทง ดังนั้น คนโบราณจึงเชื่อว่า คำว่า “นะโมตัสสะ” เป็นคาถาแคล้วคลาดได้

เป็นความเชื่อครับ… พิจารณา…

ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก ธี (UID: 1327)