ก่อนอื่นต้องบอกไว้ก่อนเลยว่า เรื่องราวต่อไปนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นและไม่ได้มีการปรุงแต่งใดใดเพิ่มเติม มันเป็นเรื่องราวที่ถูกแชร์ลงบนโลกออนไลน์ เกี่ยวกับประสบการณ์ชีวิตของหนุ่มชาวมาเลย์เซีย หลังจากที่เขาเรียนจบด็อกเตอร์ (วุฒิปริญญาเอก)

    เรื่องมีอยู่ว่า...

    หนุ่มวัย 32 ปีเรียนจบระดับปริญญาเอก คณะวิทยาศาสตร์ สาขาชีววิทยา มาตั้งแต่ปี 2017 และที่ผ่านมากว่า 2 ปี เขาได้ใช้เวลาไปกับการหางานตามบริษัทต่างๆ ในประเทศ ไม่ว่าใหญ่หรือเล็กก็ได้สมัครไปหมดแล้ว แต่สิ่งที่โหดร้ายก็คือ ไม่มีบริษัทไหนรักเขาเข้าทำงานเลยแม้แต่ที่เดียว

    โดยบริษัทได้ให้เหตุผลเอาไว้ว่า… "คุณมีคุณสมบัติที่มากเกินความจำเป็น" และเป็นทุกบริษัทมักจะบอกแบบนี้เสมอในการสัมภาษณ์งาน 

    หนุ่มคนนี้เคยเอาวุฒิการศึกษาในส่วนนี้ออกจากเรซูเม่สมัครงาน แต่กลับโดนคำถามว่า เอาเวลาไปทำอะไรตั้ง 8 ปี โดยไม่มีประสบการณ์การทำงาน? สุดท้ายก็ต้องเล่าอยู่ดีว่าเวลานั้นกำลังเรียนปริญญาโทและเอก และคำตอบมันก็คือไม่มีที่ไหนรับเขาเข้าไปทำงานเหมือนเดิม

    จากสิ่งที่เกิดขึ้นมาตลอดกว่า 2 ปี ทำให้ทุกวันนี้ชายหนุ่มจึงต้องหันไปพึ่งพาการขับ Grab Food ประทังชีวิตไปในแต่ละวัน ซึ่งทำให้การเงินของเขาไม่ได้ไหลลื่นและมั่นคงเท่าที่ควร

    “ตอนนี้ผมอายุ 32 ปี ผมควรจะต้องมีงานประจำ มีเงินเดือนที่มั่นคงแล้ว แต่ไม่เลย ผมทำได้แค่เลี้ยงปากท้องตัวเองไปวันๆ เท่านั้นเอง จะช่วยค่าใช้จ่ายพ่อแม่หรือทุนการศึกษาของน้องๆ อีก 3 คน ผมก็ทำไม่ได้”

    ผมได้แค่พูดในใจว่า.. “พ่อครับแม่ครับ ผมขอโทษ…”

    การที่ตนเองไม่มีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง ทำให้เขามักจะนึกเสียใจและเสียดายช่วงเวลากว่า 8 ปีที่ใช้ไปกับการเรียนปริญญาโทและเอก

    มันไม่ใช่แค่ว่าเขาหางานไม่ได้ แต่ชายหนุ่มยังรู้สึกว่าช่วงเวลา 8 ปีกลับทำให้เขาต้องสูญเสียอะไรหลายๆ อย่าง ถ้าเขารู้ว่าจะต้องออกมาขับ Grab แบบนี้ สู้ไม่เรียนตั้งแต่แรกแล้วเริ่มทำตั้งแต่ตอนนั้นยังจะดีเสียกว่า

    ถึงอย่างนั้น เขาก็ยอมรับว่าเหตุผลที่ทำให้เขาตัดสินใจเรียนต่อหลังจบปริญญาตรี นั่นก็เพราะว่าตัวเขาเองเป็นคนที่ชอบการเรียนหนังสือเอามากๆ แต่พอมาถึงจุดนี้แล้วเขาคิดว่าเราไม่ควรทำอย่างนั้น

    เขาคิดว่าแม้จะชอบเรียนมากแค่ไหน แต่เราก็ต้องพักการเรียนบ้าง หลังจากจบปริญญาตรีแล้วเราควรต้องออกไปหางานทำก่อน ถ้าเราถนัดในงานที่ทำแล้วก็ค่อยคิดเรื่องเรียนต่อหลังจากนั้น ถ้าไม่อยากต้องเผชิญแบบเดียวกันนี้

    หากเราลองเทียบกันดูแล้ว เวลาที่ใช้เรียนไป เงินที่ใช้ไป กับงานในตอนนี้ มันคุ้มค่ากันไหม... 

    ท้ายที่สุดแล้ว เขาทิ้งท้ายเป็นคำแนะนำให้กับทุกคนว่า…

    “ความรู้ไม่ได้มีแต่ในห้องเรียน แต่มันยังมีอยู่ทุกที่ ในบริษัท โรงงาน หรือแม้แต่ตามข้างทาง เราต้องออกไปขวนขวายเรียนรู้ในส่วนนั้นด้วย เพราะสุดท้ายแล้ว การเรียนต่อก็อาจเป็นแค่ความพยายามที่ถูกเก็บไว้ในหนังสือเล่มหนา ถูกวางไว้ในห้องสมุด โดยที่มันอาจไม่เคยถูกอ่านอีกเลยก็ได้...”

    และเขาลงชื่อไว้ท้ายโพสต์เอาไว้ว่า... ‘คนขับ Grab Food วุฒิ ป.เอก’ (Grab Food PhD Holder)

ข้อมูลและภาพ จาก worldofbuzz