หากพูดถึงนักแสดงหญิงมากฝีมือ เชื่อว่าชื่อของ เปียทิพย์ คุ้มวงศ์ จะต้องอยู่อันดับต้น ๆ อย่างแน่นอน สำหรับ เปียทิพย์ นักแสดงหญิงชาวไทย ฉายา แม่เปียดื้อ เกิดวันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2491 ที่กรุงเทพมหานคร

        เปียทิพย์ เข้าสู่วงการบันเทิงขณะเรียนมัธยมที่โรงเรียนสายปัญญา โดยเริ่มจากการเป็นนักร้องร่วมกับ ครูนารถ ถาวรบุตร แห่งวงดนตรีโรงงาน

        ก่อนที่จะเป็นนักร้องประจำไนท์คลับต่าง ๆ พร้อมกับได้แสดงละครเรื่อง เงาร่ายในดวงตา ของคณะชื่นชุมนุมศิลป์ทางช่อง 4 บางขุนพรหม

        เป็นเรื่องแรก ต่อด้วย สาปสวรรค์ และ ปราสาทมืด กับคณะเชนย์รัชดา ละครที่สร้างชื่อเสียงให้กับเธอที่สุดในช่วงวัยสาวคือ เรื่องอีสา เมื่อปี พ.ศ. 2517 ส่วนละครที่สร้างชื่อเสียงให้กับเธอที่สุดในช่วงวัยกลางคนคือ วัลลี เมื่อปี พ.ศ. 2528

        ต่อมาจึงได้รางวัลเดิมเป็นครั้งที่สองในปี พ.ศ. 2520 จากเรื่อง เงาราหู กำกับโดย เปี๊ยก โปสเตอร์ จากนั้นจึงมีผลงานทางจอเงินอีกหลายเรื่อง 

        และปี 2520 ความสำเร็จในชีวิตการแสดงนั้น เปียทิพย์ บอกว่า เกิดจากการทำการบ้านอย่างสม่ำเสมอ เช่น เล่นเป็นคนบ้า ก็จะนำภาพที่ได้ไปนั่งสังเกตพฤติกรรมของคนบ้ามาปรับใช้กับการแสดง 

        ระหว่างขับรถเห็นคนบ้าก็จะแอบตามพุ่มไม้แล้วจะสังเกตพฤติกรรมของเขาว่า เขาบ้าจริงไหม บางคนบ้าแล้ว ยังใส่เสื้อผ้าคนเหล่านี้ ก็น่ายังมีสติอยู่บ้าง จากการสังเกตดังกล่าวก็ทำให้นำไปปรับใช้กับการแสดงจนสามารถเป็นนักแสดงที่ดี

        จนในปี พ.ศ. 2524 ได้รับรางวัลสุพรรณหงส์ทองคำ จากเรื่อง อาอี๊ ซึ่งรับบทเป็นแม่ของนางเอก (วาสนา สิทธิเวช) ในช่วงแรกที่เข้าสู่วงการ เปียทิพย์มักได้รับบทหญิงสาวสวย

        เมื่ออายุมากขึ้นจึงได้รับบทชีวิต ที่เน้นความสามารถทางการแสดง ชีวิตส่วนตัวสมรสแล้ว และมีบุตรสาว 4 คน โดยบุตรสาวทุกคนของเธอนั้นเติบโต และสามารถดูแลตัวเองและครอบครัวได้แล้ว จึงไม่มีห่วงอะไรนัก 

        ปัจจุบันเปียทิพย์ไม่ได้มีงานแสดงชุกเหมือนเมื่อก่อนมาก ทำให้มีเวลาที่ทำบุญสร้างกุศลให้กับตัวเอง ด้วยการทำอาหารเลี้ยงสุนัขที่มีคนนำมาทิ้งไว้หน้าบ้านประมาณ 8 ตัว แล้วยังนำอาหารที่ทำทุกเข้าเดินออกไป ให้สุนัขจรจัดที่ต่างเฝ้ารออาหารอยู่ในละแวกใกล้บ้านอีกหลายซอย

        ทำแบบนี้มาเป็นเวลากว่า 10 ปี ค่าอาหารที่ทำก็ตกเดือนละหมื่นในใจกลับหวังอยู่ อย่างเดียวว่า บุญนี้ที่ได้ทำจะได้ไม่อดไม่อยาก ทำแล้วเป็นความสุขทางใจอย่างหนึ่ง เนื่องจากได้เห็นสุนัขบางตัวเดินขุ้ยเขี่ยหาอาหารตามทาง ขุ้ยเท่าไหร่ ก็ไม่พบอาหาร มองแล้วมีความรู้สงสารสุนัขตัวนั้น ทุกวันนี้สุนัขต่างก็จะนั่งรอเรา ว่าวันนี้จะนำอาหารมาให้ไหม

        ทั้งนี้คุณเปียทิพย์ยังกล่าวทิ้งท้ายว่า สะสมบุญไว้ในภายหน้า เราไม่รู้ว่าวันนี้หรือวันพรุ่งนี้เราจะอยู่หรือเปล่า อะไรที่เราทำบุญได้ ก็อยากให้ทุกคนได้ทำ

ที่มา : รายการ เก๋าไม่แก่, ดาราย้อนยุค, wikipedia