"คุณมิว" หรือ "แพรวไพลิน ยูโซะ" อายุสามสิบเศษ พื้นเพเป็นคนกรุงเทพฯ เรียบจบปริญญาตรีจากคณะการโรงแรม 

        สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เคยรับจ๊อบ เป็นพริตตี้ ตามงานอีเว้นต์ต่าง ๆ ทั้งงานบ้าน งานรถ ทำอยู่จนเรียนจบ แม้รายรับจะดีมาก แต่ก็ไม่แน่นอน บางเดือนมี บางเดือนไม่มี เลยรู้สึกเบื่อกระทั่งตัดสินใจเลิกรับงานไปในที่สุด

        เมื่อหันหลังให้วงการพริตตี้รับงานตามอีเว้นต์แล้ว คุณมิวคิดอยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เลยไปลงหุ้นเปิดร้านเหล้า ย่านตลิ่งชันอยู่ 5 ปี โดยเธอทำหน้าที่ทุกอย่าง ทั้งคุมลูกน้อง ทำบัญชี ดูแลร้าน ฯลฯ พอกิจการอิ่มตัว เลยลองเข้าทำงานประจำ เป็นผู้ช่วยในร้านขนมของรุ่นพี่ ที่เปิดอยู่บริเวณ ชั้น 4 ที่ไอคอนสยาม

        คุณมิวเล่าให้ฟังต่อ ใช้ชีวิตลูกจ้างในร้านขนมหวานอยู่สิบกว่าเดือน รู้สึกไม่ค่อยคล่องตัว เพราะต้องเข้าออกงานเป็นเวลา ประกอบกับมีเพื่อนรุ่นพี่อีกคนมาชักชวนให้เปิดร้านขายขนม เพราะมีพื้นที่ให้เช่า อยู่บริเวณลานอีเว้นต์ชั้น 1 ของไอคอนสยาม เลยตัดสินใจลาออกมาเปิดร้านเล็ก ๆ ขายขนมของตัวเอง เมื่อจะตั้งต้นมีกิจการของตัวเอง สิ่งแรกที่คุณมิวต้องทำคือ สำรวจตลาดว่ามีสินค้าอะไรที่ยังไม่มีขาย ขณะเดียวกันก็ต้องสำรวจตัวเองด้วยว่า มีความสามารถในการทำอะไรได้บ้าง

        “เริ่มแรกทำวอฟเฟิลขาย สูตรที่ได้ก็เสิร์ชเอาจากอินเตอร์เน็ต แต่พอลองทำตาม ใช้ไม่ได้ต้องเททิ้งหลายหม้อมาก ต่อมาเปลี่ยนเป็นทำวุ้นหน้าต่าง ๆ สูตรก็เสิร์ชเหมือนเดิม แต่ด้วยมีพื้นฐานเรื่องทำพุดดิ้งนมสดอยู่ก่อน คราวนี้เลยไม่ยากเท่าไหร่” คุณมิวเล่าให้ฟัง

        ถามถึงผลตอบรับคุณมิวบอกว่าตอนเปิดขายครั้งแรกลุ้นเหมือนกัน แต่ปรากฏขายดี ได้ค่าเช่า มีกำไรพอใช้ได้ ลูกค้าหลักเกินครึ่งของเธอเป็นนักท่องเที่ยวต่างชาติ ส่วนคนไทยมีบ้างแต่ไม่มากเท่าลูกค้าต่างชาติ ซึ่งเธอจะทำมาขายวันละราว 30 หน้า หน้าละ 1 ถาด

        “เคยคิดอยู่เหมือนกันวุ้นจะขายได้เหรอ ค่าที่เดือนละหลายหมื่นบาท แต่ยอมรับเลย ไม่ได้คิดคำนวณก่อนเลยว่าต้องขายวันละเท่าไหร่ ถึงจะคุ้มค่าเช่าที่ คิดแต่ว่าต้องทำได้ คนอื่นยังขายได้ เราก็ต้องขายได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องวัดกันเดือนต่อเดือน ตามสัญญาที่ทำไว้กับไอคอนสยาม ด้วย” คุณมิวกล่าวทิ้งทาย

ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก sentangsedtee