หมายเหตุ : การพนันเป็นสิ่งผิดกฏหมาย โปรดใช้โปรดใช้จักรยานในการอ่าน

        อาการเสพติดบางสิ่งบางอย่างจนถอนตัวไม่ขึ้น อาจเป็นวิบากกรรมที่หลายต่อหลายคนพยายามเอาชนะมันแม้ว่าจะต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจทั้งชีวิตก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งนิสัยเสพติดอบายมุขที่บั่นทอนตัวเองให้จมปลักอยู่ในความเสื่อมถอย ด้วยเหตุนี้จึงมีน้อยคนนักที่สามารถหักหาญอาการเสพติดอบายมุขได้อย่างถอนรากถอนโคน

        หนึ่งในผู้ที่สามารถเอาชนะตัวเองได้ด้วยการกำจัดอาการเสพติดการพนันขั้นโคม่า คือเศรษฐีหนุ่มจีนวัย 46 ปี ที่ชื่อ จางหย่งเฉียง โดยวิธีการกำราบผีพนันที่สิงอยู่ในร่างของเขาคือการจดจ่ออยู่กับงานอดิเรกที่รัก แต่งานอดิเรกที่ว่านี้กลับแปลกประหลาดไม่เหมือนใคร

        เพราะว่างานอดิเรกของเจ้าสัวหนุ่มรายนี้ กลับเป็นการอาบเหงื่อต่างน้ำ ทำงานในเหมืองอย่างสมบุกสมบัน!

        จางหย่งเฉียง มีฐานะเป็นเศรษฐีตั้งแต่ยังหนุ่มแน่น เป็นเจ้าของซูเปอร์มาร์เก็ต 2 แห่ง และอสังหาริมทรัพย์อีกส่วนหนึ่ง จึงมีฐานะมั่งคั่งพอสมควร แต่ด้วยความร่ำรวยนี่เองที่ทำให้ถูกล่อใจจนติดกับการพนันอย่างง่ายดาย เขาบอกว่า "การพนันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผูกมิตรและเส้นสายทางธุรกิจ...แต่ยิ่งเสียเงินมากเท่าไร ยิ่งอยากได้คืนมากเท่านั้น ตัณหาเป็นสิ่งที่ไม่อาจหยุดยั้งได้"

        จนกระทั่งต้องเสียพนันเป็นเงินถึง 8 หมื่นหยวน หรือ 4 แสนบาทในบางวัน และ

บางวันอาจจะจ่ายมากกว่านี้ แต่ครั้นเสียเงินไปมากๆ เข้า คืนหนึ่ง จางจึงตระหนักได้ว่า สมควรแก่เวลาแล้วที่จะต้องสลัดตัวเองให้พ้นจากหายนะของการพนัน

        ในปี 2008 ซึ่งเป็นปีเดียวกับที่จีนเป็นเจ้าภาพจัดมหกรรมกีฬาโอลิมปิก จาง ตัดสินใจเลิกการพนันอย่างเด็ดขาด และพยายามหาหนทางเพื่อปิดกั้นตัวเองไม่ให้หวนกลับไปสู่อบายภูมิอีก

         "ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว ทำให้คนเราต้องเสียใจไปตลอดชีวิต...(การพนัน) เหมือนกับหลุมดำ เข้าไปได้ง่าย แต่ยากที่จะกลับตัวออกมา"

        จาง เลือกวิธีการที่ไม่เหมือนใคร นั่นคือเคี่ยวกรำตัวเองด้วยงานที่ใช้แรงงานอย่างหนักหน่วงด้วยการทำเหมือง

รายงานข่าวของจาง โดย chinanews

        ตอนแรกเจ้าสัวหนุ่มคิดเพียงแค่ว่าอยากใช้แรงงานหนักเพื่อแก้นิสัยเสีย แต่กลับหลงรักงานอดิเรกนี้มากขึ้นทุกที จนกระทั่งกลายเป็นอาชีพหลักในที่สุด ขณะที่ภรรยาและญาติๆ ต่างให้การสนับสนุนด้วยดี โดยการช่วยบริหารกิจการในระหว่างที่ เจ้าสัวจาง ไปใช้แรงงานอยู่ในเหมือง

        ในวันทำงานปกติ จาง จะตื่นนอนราวตี 4 และรับประทานอาหารเช้าตามแผงลอยข้างทางร่วมกับเพื่อนร่วมงาน จากนั้นอีก 1 ชม.ต่อมาจะเดินทางไปรายงานตัวที่สำนักงานเพื่อเริ่มงานหนักในวันนั้น โดยจะเดินทางไปพร้อมกับคนงานอื่นๆ ลงไปยังเหมืองใต้ดินด้วยรถรางความยาว 7,500 ม. ใช้เวลานานถึง 40 นาที ซึ่งช่วงเวลานี้เองที่ จาง จะงีบหลับช่วงสั้นๆ เพื่อเอาแรงเพราะงานประเภทนี้ต้องใช้กำลังแรงอย่างมาก ทั้งยังต้องทำงานในสถานที่ที่ไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน กว่าจะโผล่ขึ้นมาสูดอากาศบนพื้นโลกได้อีกครั้ง ก็ปาเข้าไปกว่า 4 โมงเย็นแล้ว

        เขาบอกว่า "ผมสังเกตเห็นทุกครั้งที่คนงานเหมืองเดินผ่านซูเปอร์มาร์เก็ตของผมหลังจากเลิกงาน ดูเหมือนชีวิตของพวกเขาช่างเรียบง่ายและบริสุทธิ์...ผมเองต้องการให้ชีวิตบริสุทธิ์ผุดผ่อง และการเป็นคนงานเหมืองช่วยมอบชีวิตเช่นนั้นให้กับผม"

        แรกๆ นั้น เพื่อนร่วมงานไม่มีใครรู้ฐานะที่แท้จริงของเจ้าสัวคลุกฝุ่นรายนี้ แต่เมื่อรู้ว่าเป็นเศรษฐีซ่อนรูป จาง ยิ่งได้รับการนับถือจากทุกคน ทั้งยังได้รับการยกย่องให้เป็นคนงานตัวอย่างที่ทำงานอย่างสุดความสามารถ

        ด้วยเหตุนี้ จาง จึงกลายเป็นคนดังประจำถิ่น โดยเฉพาะในหมู่คนงานเหมืองเฟิงชุน ในเมืองซือห่าว จนกระทั่งสื่อในประเทศและต่างประเทศติดตามทำข่าวจนโด่งดังไปทั่วโลกเมื่อปี 2012  แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับความสุขที่ จาง ได้รับจากการตัดขาดจากการพนัน และมุ่งมั่นกับการใช้แรงงานอย่างสุดหัวใจ

        "วิธีที่ดีที่สุดที่จะสื่อสารคือ ผ่านการลงมือทำอย่างจริงจัง สำหรับผมแล้ว ผมไม่เคยตั้งเงื่อนไขทุกครั้งที่ได้รับหน้าที่ สิ่งเดียวที่ผมต้องการจะมอบให้นั่นคือ ผลจากการทำงานเท่านั้น"

        แม้ว่าเรื่องราวของเขาจะผ่านมาเนิ่นนานหลายปีแล้ว แต่ประสบการณ์อันล้ำคต่าของเขา จะเป็นบทเรียนให้กับคนหนุ่มสาวที่ติดอยู่ในกับดักการพนันไปอีกนานแสนนาน

ข้อมูลและภาพ จาก posttoday