เปิดดราม่าที่ทำเอาหลายคนถึงกับกุมขมับตั้งแต่อ่านประโยคแรกไปจนจบประโยคสุดท้าย หลังมีผู้ใช้อินเตอร์เน็ตรายหนึ่งที่อ้างตนว่าเป็นเด็กราชภัฏไปสมัครงานกับสตาร์ตอัปแห่งหนึ่ง แต่หลังจากที่เข้าทำงานได้เพียง 5 วันก็ถูกไล่ออก พร้อมกับเขียนร่ายยาวถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ตนเองถูกไล่ออก ซึ่งเธอก็บอกว่าไม่เข้าใจ แถมยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำอะไรผิด ซึ่งงานนี้ไม่มีใครเข้าข้างเธอเลย แถมยังบอกว่า สมควรแล้วที่โดนเชิญออก อีกทั้งยังไม่เกี่ยวกับสถาบัน

เรียนจบบัญชี ม.ราชภัฏ ไปสมัครงานบริษัทเล็ก ๆ เจ้าของสัมภาษณ์งานเองบอก เคยแอนตี้ราชภัฏ แต่วันนี้ให้โอกาสรับเธอเข้าทำงาน

    สาวเจ้าของเรื่องเล่าว่า เธอเป็นนักศึกจบใหม่จากคณะบัญชี ม.ราชภัฏ ได้ไปสมัครงานกับบริษัทสตาร์ตอัปแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นบริษัทเล็ก ๆ เจ้าของสัมภาษณ์งานเอง ในตอนสัมภาษณ์เจ้าของก็ได้พูดกับเธอว่า แต่ก่อนแอนตี้คนจบจากราชภัฏมาก เจอมา 4 คน ทำไว้ไม่ดีเลยสักคน บางคนทำงานไปด้วย เสียบหูฟังคุยกับแฟนไปด้วยทั้งวัน บางคนเป็นฝ่ายกฎหมาย แต่ติดต่อไม่ได้ทั้งวัน บางคนรับมาทำธุรการ ทำงานอะไรก็ทำไม่ได้ ผิดพลาดไปหมด ซึ่งเธอก็ได้ตอบกลับไปว่า "ขึ้นอยู่กับคนค่ะหนูว่า" 

    ด้วยคำตอบนี้ทำให้เจ้าของตัดสินใจให้โอกาสรับเธอเข้าทำงานแอดมิน โดยได้เงินเดือน 12,000 บาท ประกันสังคมจ่ายให้เต็ม และมีสวัสดิการที่พัก ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเน็ต เงินเดือนปรับขึ้นตามงาน

    ด้วยความเป็นบริษัทเล็ก ทำให้การทำงานของที่นี่ไม่มีตอกบัตร ให้รู้ตัวเอง ไม่มีใครมานั่งเฝ้าว่าเข้างานสายหรือไม่ ให้ดูแลตัวเอง เริ่มงานตอน 09:00 น.

ทำงานวันแรกก็แผลงฤทธิ์เลย นัดเข้างานวันแรก 11:00 น. แต่เข้างาน 11:40 น. สายไป 40 นาที แถมยังใช้เวลางาน ออกไปทำเรื่องส่วนตัวโดยไม่ได้แจ้งล่วงหน้า

    เจ้าของโพสต์เล่าว่า เริ่มงานวันแรก เจ้านายนัดเข้ามาเริ่มงานตอน 11:00 น. (ปกติเวลางาน 9:00 น.) แต่เจ้านายเห็นว่าเธอต้องย้ายหอและจัดของเสร็จดึก จึงให้เข้างานตอน 11:00 น. แต่เช้าวันนั้นเธอมีธุระเลยไปเอาของที่หอ ทำให้เข้างานตอน 11:40 น. เมื่อมาถึงเจ้านายก็ถามว่าทำไมมาสาย เธอก็ตอบว่าไปเอาของมา ซึ่งเจ้านายก็บอกว่าถ้าจะเข้างานสายก็ควรแจ้งกันบ้าง เธอก็ไม่เข้าใจ ว่าไหนบอกไม่มานั่งเช็ก ให้จัดการเวลาเอง ดูความเหมาะสมได้เลย 

    อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอยังย้ายของไม่เสร็จ และประกอบกับเป็นการเริ่มงานวันแรก ช่วงบ่านเห็นว่าว่าง จึงโทร.ให้แฟนมารับ เจ้าของก็โทร. ตามว่าไปไหน รู้ใช่ไหมว่าเริ่มงานแล้ว เขาจ่ายค่าจ้างเต็มวันนะ เธอก็ได้แต่บอกว่า ค่ะ 

เรียนรู้งานช้า ทำงานเสร็จแล้วนั่งเฉย ไม่บอกใคร เจ้านายต้องเคยตามคอยย้ำ พอพูดด้วยก็ไม่ยอมพูดไม่ยอมตอบ

    เจ้านายให้ไปเรียนรู้งานกับคนเก่า ซึ่งมีวุฒิแค่ ปวช. อายุน้อยกว่า 3 ปี แต่ทำงานมาแล้ว 6 เดือน แต่เธอฟังที่คนเก่าสอนงานไม่เข้าใจ บอกว่าให้เช็ดโต๊ะ เธอก็เช็ด แต่พอเจ้านายมาดูโต๊ะไม่สะอาด บอกให้เช็ดใหม่ กลายเป็นว่าเช็ดโต๊ะ 3 รอบก็ยังไม่สะอาด ยังมีคราบ เจ้านายก็ดุว่า ถ้าทำงานอะไรก็ควรทำให้มันเสร็จไปเลยทีเดียว ไม่ต้องรอให้ใครมาตรวจหรือบอกซ้ำ

    พอเช็ดโต๊ะเสร็จ ไม่รู้จะทำอะไรก็เลยนั่งเฉย ๆ เธอก็โดนเจ้านายดุอีกว่า ถ้างานเสร็จแล้วก็ควรบอกกัน จะได้มอบหมายงานใหม่ให้ เธอก็บอกว่า ไม่รู้ว่าต้องแจ้ง เพราะนี่เป็นงานแรกของเธอ แล้วเธอก็เป็นคนไม่ชอบตอบ ได้ยินแล้ว แต่เวลาไม่ตอบ ก็จะโดนดุว่าคนพูดด้วยให้ตอบ แต่เธอก็บอกว่าไม่รู้ว่าจะตอบอะไร 

    พอตอนเย็นก็มีคนไปสอนให้เธอแพ็กของ แม้ไม่ใช่หน้าที่แต่เธอต้องเรียนรู้เอาไว้ ซึ่งเธอก็ยอมรับว่า สินค้ามีเพียง 3 แบบ แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอจำไม่ได้สักที หยิบผิด ๆ ถูก ๆ 

มอบหมายงานให้ แต่ก็ลืมหน้าที่ของตัวเอง พอโดนดุก็บ่ายเบี่ยง ไม่รู้งานก็ไม่ยอมถาม

    วันต่อมา เจ้านายได้ให้เฟซบุ๊กปลอมที่เชื่อมกับเพจมา เพื่อให้เธอเข้าไปเช็กแชตที่ใช้ตอบลูกค้าที่ถามมาในเพจ แต่เธอกลับลืมทำ พี่อีกคนมาก็เลยถามว่าไม่เข้าไปในเช็กในแชตเหรอ แต่เธอบอกว่าเธอเข้าไม่ได้และรอให้เจ้านายมาก่อน เมื่อเจ้านายมาถึงก็ดุว่าทำไมเธอไม่เข้าไปในเฟซบุ๊กเพื่อตอบลูกค้า เธอก็บ่ายเบี่ยงนึกว่าเฟซบุ๊กนั้นยังไม่ได้เชื่อมต่อกับหน้าเพจ

    ตอนบ่ายเธอต้องเข้าไปในคลังเพื่อแพ็กของอีกรอบ แต่เธอไม่รู้ว่ากุญแจสามารถเข้าไปหยิบเองได้ไหม เลยไปถามเจ้านาย แต่เจ้านายตอนนั้นติดสายคุยกับลูกค้า เธอเลยเดินกลับไปที่ตึก และเดินกลับมาใหม่ เห็นเจ้านายยังคุยกับลูกค้าอยู่เหมือนเดิม เธอเลยถามว่าจะขอกุญแจเข้าคลังได้ไหม เธอก็โดนเจ้านายดุว่าเมื่อกี้ทำไมไม่รอก่อน ตอนว่างก็ไม่มาเอา เจ้านายเองก็ไม่รู้ว่ากุญแจอยู่ไหน ปกติพนักงานดูแลกันเอง ซึ่งพบว่าจริง ๆ กุญแจอยู่หน้าประตู และสามารถหยิบได้เลย เธอไม่รู้เรื่องก็เลยคิดว่าก่อนจะใช้กุญแจควรถามก่อน แต่พอไปถามคนอื่น ๆ ก็บอกว่าหยิบมาเลยสิ กลายเป็นว่าทุกคนคิดไม่เหมือนกับเธอ

ทำงานผิดพลาดบ่อย ให้แจ้งเลขพัสดุลูกค้า 3 คน แต่ทำช้าจนเลิกงาน แถมยังแจ้งเลขผิด-เพิ่มแต้มให้ลูกค้า เพราะอ่านภาษาไทยไม่เข้าใจ

    เมื่อวานตอนเย็นเจ้านายมอบหมายงานให้เธอแจ้งเลขพัสดุลูกค้า 3 คน แต่เธอไม่เคยทำจึงทำให้ทำช้าจนเลิกงาน เช้าถัดมาในวันที่สามของการทำงาน เธอก็โดนเจ้านายดุอีกว่า แค่แจ้งเลขพัสดุลูกค้าคนอื่นทำแค่ 5 นาที แค่ 3 กล่องเอง แล้วยังมีเรื่องเพิ่มแต้มให้ลูกค้า ซึ่งเธออ่านที่ลูกค้าพิมพ์มาไม่เข้าใจเลย ลูกค้าพิมพ์ว่า "แต้มปัจจุบันของเราเดือนนี้มี 200 แต้มค่ะ" เธออ่านเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจ จึงเพิ่มแต้มให้ลูกค้าไป 200 แต้ม 

    เจ้านายก็มาดุอีกว่า เธออ่านภาษาไทยไม่เข้าใจเหรอ เธอก็บอกว่าไม่เข้าใจ เจ้านายบอกก่อนจะด่าต้องพิสูจน์ก่อนว่าเจ้านายคิดไปเองหรือไม่ หรือคนอื่นก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน จึงได้เรียกพนักงานคนอื่นเข้ามาลองอ่านแล้วถาม ซึ่งทุกคนเข้าใจเหมือนกันว่า สรุปลูกค้าคนนั้นใช้แต้มไปแล้วจนแต้มหมด ซึ่งเธออายมาก เพราะถ้าจะต่อว่า ก็ต่อว่ากันลับ ๆ ไม่ควรมาต่อว่าโดยเอาคนอื่นมาร่วมฟังด้วย

    พอถึงตอนเย็น ก่อนจะถึงเวลาเลิกงาน 1 ช.ม. เจ้านายได้ซื้อเตียงไม้  6 ฟุต มาให้ ซึ่งเธอบอกว่าไม่สามารถประกอบเองได้ จึงให้แฟนมาช่วยประกอบและบอกเจ้านายไป เจ้านายก็รับทราบ แต่วันต่อมา เจ้านายกลับบอกว่าเรื่องประกอบเตียงนั้น ควรเอาไปทำหลังเลิกงาน แต่ครั้งนี้อนุโลมให้ ครั้งหน้าไม่ให้ 

    เธอยังบอกอีกว่า ตั้งแต่เริ่มทำงานโดนว่าทุกวัน ไม่มีความสุขเลย แต่ก็อดทน เบื้องหลังมีเยอะกว่าที่คิด ซึ่งทั้งสามวันที่ผ่านมาเธอพยายามช่วยงานตลอด เธอยอมรับว่าเป็นคนเข้าใจอะไรยาก แต่เวลาใครยกย้ายของเธอก็เข้าไปช่วยตลอด ตอนวันที่ยกเฟอร์นิเจอร์เข้า แฟนเธอก็มาช่วยยก 3 ชั่วโมง เจ้านายก็ให้เงิน 300 บาท และเลี้ยงข้าว แต่เธอก็บอกว่า เธอให้แฟนมาช่วยเอง ไม่ได้รอให้เจ้านายขอ

    นอกจากนี้ทางเจ้านายยังรับคนอื่นเข้ามาทำงานพร้อมกัน คนอื่นสามารถสอนงานครั้งเดียวแล้วเข้าใจได้ทันที แต่เธอไม่เข้าใจ เจ้านายเลยมอบหมายงานให้อีกคนทำแทน พอช่วงบ่ายเจ้านายก็เลยให้เธอไปไล่อ่านแชตที่พนักงานคนอื่น ๆ เคยตอบลูกค้า แล้วนั่งจดให้หมดว่า ตอบอะไรแบบไหน จะได้รู้ว่าต้องตอบแบบไหน 

พิมพ์ตอบลูกค้าใช้ภาษาไทยผิด บอกข้อมูลลูกค้ามั่วซั่ว ลบข้อมูลการขายของบริษัท จบที่โดนไล่ออก

    วันที่ 5 เจ้านายถามว่าเธอจัดการเรื่องเลขพัสดุหรือยัง เธอก็บอกว่าจัดการแล้ว แต่สักพักเจ้านายก็บอกว่า จะบอกว่าจัดการเรื่องเลขพัสดุได้อย่างไร ในเมื่อเธอไม่อ่านแชต ซึ่งในความเป็นจริง เจ้านายได้แชตไปบอกในเฟซที่ใช้เชื่อมกับเพจของร้าน แต่เธอกลับไม่ได้ออนเฟซบุ๊กนั้น และเจ้านายก็บอกว่าเวลางาน เฟซบุ๊กนั้นต้องออนตลอดไม่ใช่เหรอ เธอเลยเงียบ

    นอกจากนี้ยังมีปัญหาเรื่องเลขพัสดุที่ให้นั้น ลูกค้าไม่สามารถเช็กได้ ซึ่งเธอบอกลูกค้าว่า พัสดุที่ส่งไปเป็นของ J&T แต่จริง ๆ คือของ Best Express ลูกค้าเลยเช็กเลขพัสดุไม่ได้ เจ้านายเลยดุว่าเธอทำแบบนี้ทำให้ลูกค้ารู้สึกว่าร้านไม่มีมาตรฐาน แจ้งเลขผิด ๆ ถูก ๆ และเมื่อเธอตอบคำถามลูกค้า โดยอ้างอิงจากแชตเก่า ๆ ก็พบว่าเธอพิมพ์ผิด ใช้คำผิด ทั้งที่ตอนประกาศหางานต้องการคนใช้ภาษาไทยได้ดี

    เมื่อลูกค้าถามว่า มีสาขาในห้างไหม เธอไม่รู้ ก็ตอบลูกค้าว่าไม่มี เจ้านายมาเห็นเลยบอกให้เธอหยุดตอบแชตลูกค้า มีสิทธิ์อะไรไปตอบแบบนั้น เอาข้อมูลที่ไหนไปตอบ เจ้านายงานยุ่ง เหนื่อยที่ต้องตามแก้งาน เธอเลยไปลบแชตลูกค้า เนื่องจากยกเลิกข้อความทางเพจไม่ได้ เจ้านายก็มาดุซ้ำว่าลบทำไม ตั้งแต่เปิดแบรนด์มาบริษัทไม่เคยลบอะไรเลย เพราะถือเป็นข้อมูลของลูกค้า ซึ่งจุดนี้เธอก็ขอโทษและยอมรับผิด

    สุดท้าย เจ้านายบอกว่าไม่ต้องให้เธอมาทำงานอีกแล้ว และครั้งหน้าจะไม่รับคนที่จบจากราชภัฏมาแล้ว ส่วนที่พักที่ให้อยู่ฟรี สามารถอยู่ต่อได้ก่อน สะดวกค่อยย้ายออก แต่เธอไม่อยากอยู่แล้วเลยให้แฟนมารับออกไป

    งานนี้ชาวเน็ตถึงกับกุมขมับ เพราะขนาดนี้แล้วเธอยังไม่รู้ว่าตัวเองผิดตรงไหน แย่สุดคือเธอคิดว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด โดยเฉพาะที่เธอเขียนร่ายมาจนจบ ก็ยังไม่รู้เหตุผลว่าทำไมต้องไล่ออก 

.

.

.

.

ความคิดเห็นจากชาวเน็ต

.

.

ที่มา : JobThai Official Group เพื่อการหางานหาคน และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในการทำงาน