“สุขภาพร่างกาย” เป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุด หากสุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง  ไม่เพียงต้องทนทุกข์ทรมานตัวเองเท่านั้น แต่ยังทำให้คนในครอบครัวย่ำแย่ลงไปด้วย เช่นเดียวกับชายคนนี้ที่เคยมีชีวิตที่สมบูรณ์ แต่กลับต้องมาเสียลูกชายคนโตไป เพราะเรื่องสุขภาพ….

        สื่อต่างประเทศรายงานว่า ชายคนนี้หลังเสียลูกชายคนโตไม่นาน ภ ร ร ย า อันเป็นที่รักก็ล้ม ป่ ว ย อาการน่าเป็นห่วงไปอีก ทุกวันนี้เขาต้องมานั่งทรมานใจ เป็นห่วงอาการของภ ร ร ย า 

        ปัจจุบันนายฉูอายุ 72 ปีแล้ว อาศัยอยู่บนภูเขาห่างไกลจากเมืองมาก และบ้านของเขาอยู่บนยอดดอย จนคนทั้งหมู่ขนานนามให้เขาว่า “บ้านหลังแรกของใต้ฟ้า” ข้างหลังของบ้านหลังนี้นอกจากภูเขาแล้ว หน้าบ้านยังมีทางลาดชัดเป็นดินโคลนด้วย นายฉูมีลูกชาย 3 คน ต่างแต่งงานมีครอบครัวกันหมดแล้ว  เหลือแค่คนเล็กที่อาศัยอยู่กับเขา ส่วนหลานทั้ง 4 คนก็โตจนทำงานแล้ว และที่ยังเรียนก็มี แม้ว่าดูแล้วนายฉูจะมีสมาชิกครอบครัวมากมาย แต่ทว่าส่วนใหญ่ก็จะไม่มีใครอยู่บ้านเลย

        นายฉูตอนเป็นหนุ่มผ่านความยากลำบากมามาก ต้องกินผักที่ปลูกเองและ "จานบา" (คือข้าวสาลีที่โม่และคั่วสุกแล้ว) เพื่อทดแทนน้ำตาลในร่างกาย ต่อมาเมื่อมีลูก เขาก็อดออมเอาจานบาให้ลูกกินแทน เขาเสียสละเพื่อลูกๆเสมอ เมื่อคิดถึงวันที่ลูกจะเติบโต เขาก็รู้สึกหายเหนื่อยแล้ว 

        ลูกชายของเขาคบหากับแฟนสาวที่อยู่ไกลออกไป 100 กิโลเมตร มา 8 ปี หลังจากที่ทั้งคู่แต่งงานก็มีลูกชายด้วยกัน ดูแล้วช่างเป็นเรื่องน่ายินดีมาก แต่เรื่องร้ายก็เกิดขึ้นกับครอบครัว เพราะลูกชายคนโตกลับ ล้ ม ป่ ว ย และจากไปในที่สุด  เพื่อนบ้านบอกว่า “นายฉูทำใจเรื่องที่ลูกชายคนโตจากไปไม่ไหว ทำให้สุขภาพร่างกายของนายฉูเริ่มทรุดโทรมลง อ่อนแอลง” ในภาพจะเห็นว่านายฉูพยายามหางานทำเพื่อให้เลิกคิดถึงเรื่องลูกชาย

        บ้าน 3 หลังสร้างติดกัน หลังตรงกลางคือบ้านของลูกชายคนโต ปัจจุบันไม่ได้ตกแต่งเพิ่มเติม และตอนนี้หลานชายคนโตของนายฉูก็อายุ 25 ปีแล้ว ทำงานที่ในเมือง สร้างความภาคภูมิใจให้กับนายฉูมาก  ต่อมาไม่นานหลานนายฉูก็มีแฟนสาวและก็แต่งงานกัน มีลูกสาวด้วยกัน 1 คน เขาได้เป็นทวดคนแล้ว ปกติหลานชาย หลานสะใภ้และ เหลนนานๆ จะกลับบ้านที

        ส่วนลูกชายคนที่ 2-3 ก็ทำงานเป็นช่างไม้ ทำงานตกแต่งภายใน ตอนนี้ลูกชายคนที่สองก็มีครอบครัวแล้ว สะใภ้คนที่สองก็แนะนำเพื่อนในโรงงานให้รู้จักกับลูกชายคนที่สาม ทำให้นายฉูยินดีเป็นอย่างมาก ลูกทั้งสามคนมีครอบครัวแล้ว

        เมื่อเวลาผ่านไป สุขภาพร่างกายภ ร ร ย าของนายฉูก็เริ่มแย่ลง เมื่อปีก่อนเธอป่ ว ย เป็นโ ร ค ม ะ เ ร็ ง ลำ ไ ส้ต้องเข้าออกโ ร ง พ ย า บ า ล บ่อยครั้ง จากนั้นก็ต้องย้ายไปโ ร ง พ ย า บ า ล ในเมืองใหญ่ ลูกสะใภ้คนรองกับคนเล็กผลัดเปลี่ยนกันมาดูแลแม่สามี เพื่อความเป็นอยู่ของที่บ้าน ทำให้ลูกชายทั้งสองต้องทำงานหนักขึ้นและเดินทางเข้าเมืองใหญ่ ส่วนนายฉูที่อยู่บ้านเพียงลำพังก็เริ่มเครียด เพราะไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน

        ห้องครัวก็ว่างเปล่าเนื่องจากภ ร ร ย า อยู่ที่โ ร ง พ ย า บ า ล พื้นบ้านก็สะอาดเพราะไม่มีคนเดินไปมา นายฉูบอกว่าความรู้สึกนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว เป็นการรอคอยที่แสนทรมาน เพราะกลัวว่ารอแล้วจะไม่มีวันกลับมาเหมือนลูกชายคนโต 

        ในตอนนั้นน้ำตาของนายฉูก็เต็มเบ้าตา สิ่งที่ทำได้ตอนนี้ก็คือทำความสะอาดบ้านทุกวันเพื่อรอให้ภ ร ร ย า ที่รักกลับมา เพราะเธอเป็นคนรักความสะอาดมาก นายฉูบอกว่า “ต้องทำให้บ้านสะอาดเสมอ เพื่อรอวันที่ภรรยากลับมาจะเห็นบ้านสะอาด” เขาก็ถางหญ้าหน้าบ้านรอทุกวัน

.

        เรื่องราวของนายฉูเป็นข้อคิดที่จะทำให้คนหนุ่มสาวหันกลับมาใส่ใจสุขภาพของตัวเอง เพราะคนที่เจ็บปวดคือคนที่ยังอยู่ หากมีสุขภาพดี แข็งแรง เราก็จะได้อยู่กับคนที่เรารักไปนานๆ ค่ะ

ที่มา :toutiao

แปลและเรียบเรียงโดย LIEKR