LIEKR:
กาละเทศะสำคัญกว่าที่คิด..
รายละเอียดเป็นตัวกำหนดความสำเร็จหรือล้มเหลว ในที่ทำงานมีเรื่องราวมากมาย ล้วนมีรายละเอียด จะต้อนรับลูกค้ายังไง จะเชิญลูกค้าไปทานข้าวยังไง ล้วนเป็นสิ่งที่ต้องสนใจ พนักงานที่ไม่ใส่ใจรายละเอียด มักจะเจอทางตัน ความผิดที่พวกเขาคิดว่าเล็กน้อย ไม่มีอะไร แต่เจ้านายไม่คิดแบบนั้น
เช่นเดียวกับเรื่องราวที่เว็บไซต์ต่างประเทศได้นำมาเผยแพร่ โดยเรื่องราวมีอยู่ว่า ฉันมีเพื่อนร่วมงานคนนึงชื่อ "อาหวัง" เป็นคนไม่ใส่ใจรายละเอียด มีครั้งนึง เจ้านายไปต้อนรับลูกค้า เขาขับรถไปให้เจ้านาย นึกไม่ถึงว่าเพราะตัวเองไม่ได้ใส่ใจตำแหน่งที่นั่ง ทำให้ถูกเจ้านายลดขั้นจากคนขับรถไปเป็นยาม
Sponsored Ad
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
ตอนนั้นเจ้านายกับเขาไปรับลูกค้าด้วยกัน หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดก็ถึงสนามบิน พอถึงสนามบิน เจ้านายกับอาหวังก็ลงจากรถไปต้อนรับลูกค้าด้วยกัน ลูกค้าถือกระเป๋าสีดำมาหนึ่งใบ อาหวังก็เลยเสนอตัวเข้าไปช่วยถือ แต่ลูกค้าปฏิเสธอย่างกระอักกระอ่วน ไม่เป็นไร ๆ ผมถือเองได้ เขาก็ยังคงดึงดันจะถือให้ ลูกค้าก็เลยไม่กล้าปฏิเสธ ปล่อยให้เขาถือให้
เจ้านายก็ไม่รู้จะพูดอะไร นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไปรับลูกค้ากับอาหวัง พอวางกระเป๋าลูกค้าในรถเสร็จ ลูกค้าก็ขึ้นรถเรียบร้อย อาหวังเห็นลูกค้าไปนั่งที่นั่งของเจ้านาย ก็เลยบอกว่า นั่นเป็นที่นั่งของเจ้านายผม คุณควรจะไปนั่งด้านหลังทางขวาครับ
Sponsored Ad
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
ลูกค้ารู้สึกเสียหน้า เตรียมลงจากรถ เจ้านายเห็นสถานการณ์ไม่ดี ก็เลยพูดกับลูกค้า อย่าไปสนใจเลยครับ อาหวังเพิ่งเข้ามาทำงานได้แค่ 3 เดือน ยังไม่ค่อยรู้เรื่อง อย่าไปสนใจเลย อาหวังได้ยินเจ้านายพูดแบบนั้นก็เริ่มไม่พอใจ ทั้งๆที่ตัวเองพูดถูก ตำแหน่งที่นั่งบนรถก็จัดไว้แบบนี้ แต่ในเมื่อเป็นลูกค้าของเจ้านาย ก็เลยไม่พูดอะไร แต่พออาหวังรู้ว่าลูกค้าเป็นคนที่ไหน ก็ทำผิดต่อเจ้านายอีกรอบ
ระหว่างทาง ลูกค้าก็พูดคุยกับเจ้านายไปเรื่อย ตั้งแต่เรื่องงานจนไปถึงเรื่องบ้าน พอรู้ว่าบ้านเกิดของลูกค้าอยู่ที่เมืองแห่งหนึ่ง ตัวอาหวังเองก็เป็นคนเมืองแห่งนั้นเช่นกัน เขาก็เลยพูดสำเนียงเมืองกับลูกค้า "คุณเป็นคนที่นั้นหรือครับ ถ้าอย่างนั้นคุณฟังออกไหมว่าผมเป็นคนที่ไหน ?"
Sponsored Ad
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
พอลูกค้าได้ยินว่าอาหวังมาจากเมืองเดียวกับเขาก็ตอบไปเรียบ ๆ ว่า "ใช่" พอเจ้านายได้ยินดังนั้น ก็บอกให้อาหวังตั้งหน้าตั้งตาขับรถไปดี ๆ แต่เพราะเป็นคนบ้านเดียวกัน อาหวังก็ยังพยายามจะคุยกับลูกค้า เจ้านายคิดในใจอยากให้อาหวังเงียบ แต่กลัวจะทำให้บรรยากาศแย่ ก็เลยไม่ได้ว่าอะไรอาหวัง แต่ในใจเจ้านายก็หมายหัวอาหวังไว้แล้ว
Sponsored Ad
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
ตกเย็นพอรับประทานอาหารเย็นกับลูกค้าเสร็จ ลูกค้าสั่งซื้อของกับบริษัทมูลค่า 5 ล้าน เจ้านายกับพนักงานคนอื่นล้วนดีใจ แต่หลังจากนั้นเจ้านายก็เรียกอาหวังเข้าไปในห้อง บอกเขาว่า อาหวัง ตอนนี้บริษัทเราขาดรปภ. คุณไปลองทำดูละกัน ผมทำเพื่อผลประโยชน์ของลูกค้า
(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)
อาหวังได้ยินดังนั้นก็แทบเป็นลม อยากจะถามเจ้านายว่าเขาทำอะไรผิด เจ้านายก็บอกเขาว่า ไม่มีอะไร ก็แค่ชั่วคราว รอจนหา รปภ.คนใหม่ได้ คุณค่อยกลับมาทำตำแหน่งเดิม
อาหวังก็เลยตอบไป ถ้าอย่างนั้นผมลาออกดีกว่า เจ้านายก็เลยยื่นกระดาษให้เขาแผ่นหนึ่ง คิดให้ดีแล้วค่อยเซ็นต์ ผมให้โอกาสคุณ อาหวังรู้ว่านี่เป็นใบลาออก ก็เลยเซ็นชื่อลงไปทันที วันต่อมาไปรับเงินเดือนแล้วก็ออกจากบริษัทไป
คุณผู้อ่านทุกท่าน มีความเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้างคะ ?
แปลและเรียบเรียงโดย LIEKR
